Mimo, że obecnie wizyta u dentysty jest sprawą rutynową, a w każdym razie taką powinna być, jednak strach przed bólem u niektórych pacjentów jest skuteczną przeszkodą, by takie rutynowe wizyty odbywać. Dla tej właśnie grupy pacjentów, jak również dla dzieci i dorosłych pacjentów, którzy nie współpracują z dentystą zabiegi odbywają się w znieczuleniu ogólnym lub w warunkach sedacji umożliwiającej zachowanie świadomości.

Pierwsze odnotowane zastosowanie znieczulenia ogólnego przed zabiegiem stomatologicznym miało miejsce w 1844 r., kiedy to ekstrakcję zęba przeprowadzono po podaniu tlenku azotu. Mimo że znieczulenie miejscowe wprowadzono na początku XX wieku, to początkowo korzystano z niego tylko w warunkach doświadczalnych. Dopiero wejście na rynek lidokainy w latach 40-tych odmieniło codzienność i pacjentów i lekarzy dentystów.

Mimo dostępności skutecznych i bezpiecznych środków do znieczulenia miejscowego pacjenci nadal  domagali się narkozy. W latach 70-tych i 80-tych szereg, nawet prostych procedur stomatologicznych, przeprowadzanych u dzieci w znieczuleniu  ogólnym, kończyło się ich zgonem. - Być może przyczyną  tragedii było podawanie znieczulenia w warunkach niepozwalających na odpowiednie monitorowanie stanu pacjenta, niewłaściwy lub brak sprzętu do resuscytacji, niedostateczne przygotowanie personelu do prowadzenia zabiegów w narkozie - zastanawia się we wstępie do swojej pracy  dr Hamed Mortazavi, ze School of Dentistry, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, w Iranie.

Narkoza jest największym czynnikiem ryzyka zgonu, jednak śmiercią pacjenta skończyć się może także połknięcie narzędzia stomatologicznego, pozabiegowa infekcja (głównie zapalenie wsierdzia), czy anafilaktyczna reakcja na leki.

Celem przeglądowej pracy  dr Mortazavi było sprawdzenie jak wysokie jest niebezpieczeństwo zgonu po zabiegu stomatologicznym prowadzonym pod narkozą. Autor przeanalizował pod tym kątem prace (w sumie ponad 20) z okresu 1955-2012. Okazuje się, że  na 71,5 mln pacjentów stomatologicznych odnotowano 218 przypadków zgonu (co dało 3 zgony na 1 mln pacjentów). Z analizy jasno też wynika, że ryzyko zgonu (podczas zabiegów stomatologicznych wykonywanych w narkozie) w okresie od 1955 r. do 2012 r. zmniejszyło się o połowę (z 6,2 w latach 50-tych do 3  na 1 mln pacjentów pod koniec badanego okresu), podsumowuje dr Mortazavi.

Najczęstszą przyczyną śmierci jest hypoksja, zaburzenia sercowo-naczyniowe, oddechowe lub układu dokrewnego, posocznica oraz bakteryjne zapalenie wsierdzia. Zgon jest niezwykle rzadkim powikłaniem znieczulenia ogólnego w stomatologii i najczęściej dotyczy pacjentów mających zły stan zdrowia ogólnego. Dlatego niezwykle ważne jest zrobienie właściwego wywiadu i staranne wybieranie pacjentów, którym można bezpiecznie podać narkozę, ale także konieczne jest odpowiednie wyposażenie gabinetu.