• Zespół pieczenia jamy ustnej jest trudny do leczenia, niewiele środków rzeczywiście pomaga na związane z nim dolegliwości
• Lekarze opisali nowy sposób leczenia bólu u starszej pacjentki, mając nadzieję, że to co jej pomogło, może być stosowane także u innych osób cierpiących z powodu zespołu pieczenia jamy ustnej
• Naltrekson w niewielkich dawkach, lek stosowanego w terapii alkoholizmu, pomógł pacjentce z zespołem pieczenia jamy ustnej 

CZYTAJ WIĘCEJ

Kolejki po protezy zębowe na NFZ w Warszawie. Trzeba czekać nawet rok

CZYTAJ WIĘCEJ

Pacjentka w śpiączce po wizycie u dentysty. Rodzina skarży się do prokuratury

Pieczenie w miejscu po usuniętym zębie. Przypadek 62-letniej pacjentki

Po wyrwaniu zęba kobieta zaczęła odczuwać piekący ból w miejscu ekstrakcji. Stosowanie płukanki do ust z lidokainą nie dało efektu, więc dentysta przepisał jej klonazepam. Niestety, lek ten przynosił tylko niewielką ulgę. Oprócz klonazepamu kobieta przyjmowała omeprazol, fluoksetynę, feksofenadynę i zolpidem. Pacjentka miała zdiagnozową fibromialgię, zespół jelita drażliwego, bóle głowy, depresję i śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego.

Uczucie pieczenia jamy ustnej ustąpiło na rok, ale potem powróciło...na języku. Pacjentka oceniała swoje dolegliwości (mrowienie i pieczenie) w porannych godzinach na 2, a wieczorem na 8 (w skali od 0 do10). 

Pieczenie nasilało się podczas rozmowy, w sytuacjach stresowych, w trakcie jedzenia słodkich pokarmów. Ulgę przynosiło żucie gumy i lodu, jedzenie i picie, ale i mycie zębów.

Badania krwi wykluczyły wszelkie nieprawidłowości w poziomie witamin, elektrolitów, panelu autoimmunologicznym, poziomie hormonów tarczycy i czynności nerek. Neurolog zdiagnozował zespół palenia jamy ustnej.

Na pieczenie jamy ustnej pomaga lek zmniejszający potrzebę napicia się alkoholu 

Trzy lata po wystąpieniu pierwszych objawów pieczenia pacjentka zgłosiła się z tym samym problemem do Kliniki Bólu przy University of Kentucky. Po zapoznaniu się z jej historią medyczną przeprowadzono badanie nerwu czaszkowego, ale nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości.  Natomiast badanie wewnątrzustne ujawniło poważne starcie zębów.

Spoczynkowa produkcja śliny u kobiety wynosił 0,03 ml/min, a stymulowana 2,7 ​​ml/min. Co oznaczało, że pacjenta ma kserostomię, czyli schorzenie polegające na suchości jamy ustnej. 

Biorąc pod uwagę poziom produkcji śliny u kobiety, jej historię, oraz wyniki morfologii lekarze zdiagnozowali u niej zespół pieczenia jamy ustnej, zaś ograniczone funkcjonowanie  gruczołów  ślinowych podano jako potencjalną przyczynę.

Kobiecie zalecano większe spożycie płynów (6-8 szklanek wody dziennie); smarowanie jamy ustnej przed posiłkami olejem kokosowym; picie tylko napojów niegazowanych i  bez cukru; a także żucie gumy bez cukru. Zasugerowano zwiększenie dawki klonazepamu, jednak pacjentka nie zgodziła się przyjmować tego leku w większej ilości.

Po rozmowach z lekarzem pierwszego kontaktu, klinicysta w poradni bólu  przepisał pacjentce codziennie przed snem naltrekson. 

Po miesiącu przyjmowania naltreksonu (w dawce 3 mg dziennie) kobieta nie odczuwała już bólu po przebudzeniu, a wieczorem zgłosiła zmniejszenie intensywności bólu o 50 proc. Po kolejnych dwóch miesiącach stosowania tego leku dolegliwości niemal całkowicie ustąpiły. 

Niekończące się pieczenie i ból jamy ustnej

Zespół  zespół pieczenia jamy ustnej (burning mouth syndrome, BMS), to  choroba przewlekła. Osoba chora przez co najmniej 4-6 miesięcy  odczuwa ból w obrębie błony śluzowej jamy ustnej. Poza pieczeniem, szczypaniem, kłuciem może pojawić się też uczucie suchości oraz zaburzenia smaku. Natężenie bólu zmienia się, ale co charakterystyczne - ustępuje podczas jedzenia posiłków.

Naltrekson w  małych dawkach może być stosowany do  leczenia zespołu pieczenia jamy ustnej, długotrwałej bolesnej dolegliwości, której przyczyny (ani miejscowej ani ogólnoustrojowej) nie udaje się zidentyfikować. W przypadku opisanym przez lekarzy z  College of Dentistry, University of Kentucky, w Stanach Zjednoczonych zwiększenie produkcji śliny u pacjentki pod wpływem tego leku mogło również przyczynić się do osłabienia dolegliwości.

Praca ukazała się na łamach Oral Surgery, Oral Medicine, Oral Pathology, and Oral Radiology.