• Często w urządzeniach o architekturze selektywnie otwartej stosowane są rozwiązania, które ograniczają ich uniwersalność np. są one wyposażane w nietypowe przechwyty do narzędzi.
  • W stomatologii cyfrowej - retrofit pozwala na odblokowanie niedostępnych wcześniej funkcji, przypisanych systemowi zamkniętemu, choć oczywiście nie wszystkich.
  • Retrofit to jednak kosztowna operacja (wraz z systemem startowym koszt porównywalny jest z zakupem nowego systemu otwartego).

Architektura selektywnie otwarta - spotkanie w pół drogi?

Systemy selektywnie otwarte pozwalają na wprowadzanie pewnych modyfikacji do systemu na poziomie oprogramowania i ustawień maszyn, jednak nie umożliwia użytkownikowi pełnej, samodzielnej kontroli nad procesem obróbki materiału.

- Systemy selektywnie otwarte pozwalają np. zmieniać prędkość skrawania, co daje dodatkowe możliwości personalizacji prac. Użytkownik jest jednak wciąż ograniczany przez np. ograniczenia w zakresie obsługiwanych przez maszynę materiałów do obróbki pracy czy w zakresie zmiany narzędzia – mówi Grzegorz Romek ekspert rynku Med-tech z firmy RS-Team.

- Do pełnej personalizacji danej pracy, technik potrzebuje swobody decyzji w aspekcie zmiany geometrii czy średnicy danego elementu, zmiany narzędzia, które wykonuje te czynności. Zazwyczaj to właśnie te ustawienia są ograniczane w przypadku architektury selektywnie otwartej – przekonuje Grzegorz Romek.

Często w urządzeniach o architekturze selektywnie otwartej stosowane są także rozwiązania, które ograniczają ich uniwersalność np. są one wyposażane w nietypowe przechwyty do narzędzi.

Z punktu widzenia użytkownika, architektura selektywnie otwarta bliższa jest architekturze zamkniętej, gdyż brak możliwości pełnego dostosowania na poziomie software’u, jak i hardware’u zamyka swobodę wyboru rozwiązania danego problemu. W efekcie technik, lekarz, jest zmuszony do wybrania rozwiązań z góry zdefiniowanych przez producenta. Tym niemniej, systemy tego rodzaju umożliwiają stopniowy rozwój kompetencji pracy cyfrowej, dzięki czemu użytkownik zyskuje niezbędne doświadczenie oraz autonomię.

Retrofit - wytrych do systemu zamkniętego

Wielu profesjonalistów, którzy nabyli już pewne doświadczenie w pracy z zamkniętymi systemami CAD/CAM, chce rozwijać się dalej. Jednak dotychczasowa zaleta narzędzi, z których korzystają, tj. uproszczony i zamknięty katalog opcji, staje się przeszkodą w realizacji tego celu.

Pewnym rozwiązaniem tego dylematu dla osób, które chciałyby iść dalej, ale jednocześnie nie chcą lub nie mogą zainwestować w zakup nowych urządzeń, jest skorzystanie z tzw. retrofitu.

- Retrofit pozwala na otwarcie systemu zamkniętego, odblokowanie niedostępnych wcześniej funkcji - choć nie wszystkich. Można w ten sposób uzyskać skalę możliwości systemu selektywnie otwartego. Przykładowo, dzięki retrofitowi, technik może uzyskać dostęp do materiałów hybrydowych innych producentów, które wcześniej nie byłyby obsługiwane przez maszyny – a to przekłada się na oszczędności w codziennej pracy – mówi Jakub Szymaniak, ekspert rynku Med-tech z firmy RS-Team.

- Retrofit to jednak kosztowna operacja. Uwzględniając koszt systemu początkowego - nierzadko za tę samą sumę możliwe jest zakupienie zupełnie nowego, nowoczesnego systemu otwartego, który oferowałby jeszcze lepsze parametry – wyjaśnia Jakub Szymaniak.

Czytaj także:
Stomatologia cyfrowa (architektura zamknięta)
Stomatologia cyfrowa (architektura otwarta)
Technologia cyfrowa w stomatologii - jaką architekturę wybrać?