Do sedacji pacjentów nadmiernie bojących się leczenia stomatologicznego zwykle stosuje się mieszaninę podtlenku azotu i medycznego tlenu. Jednak to połączenie może nie być najlepsze dla osób z prawdziwą dentofobią, albo w sytuacji wymagającej kompleksowego leczenia. W takich przypadkach dentyści najczęściej wybierają znieczulenie ogólne, które choć bezpieczne, ale może mieć poważne skutki uboczne.

Badanie przeprowadzone w Wielkiej Brytanii miało na celu skontrolowanie czy dożylne podanie  propofolu może być dobrą alternatywą do głębszej sedacji w przypadku pacjentów panicznie bojących się leczenia. W badaniu wzięło udział 50 dzieci (w wieku 12-16 lat) - pacjentów stomatologicznej przychodni przyszpitalnej. U wszystkich poziom lęku przed leczeniem był wysoki.

Pacjenci przeszli różnego typu leczenie, trwające przeciętnie ok. 32 minuty. I dentyści i anestezjolodzy przyznawali, że większość pacjentów zachowywała się bardzo dobrze i współpracowała w trakcie leczenia. Tylko w dwóch przypadkach procedurę trzeba było przerwać z powodu braku współpracy ze strony pacjenta, ale ostatecznie u obu pacjentów leczenie zakończono.

Sedacja z zastosowaniem propofolu była bezpieczna. U jednego z pacjentów  pulsoksymetr wskazywał  zaledwie  83 proc. saturacji krwi tlenem w trakcie zakładania wypełnienia, saturacja wróciła do normy w ciągu pół minuty. Średni stopień wysycenia tlenem hemoglobiny krwi tętniczej wynosił 98,12 proc. i u nikogo nie wystąpiły poważne skutki uboczne. 40 proc. pacjentów następnego dnia odczuwało  senność oraz ból w okolicy gdzie tkwił wenflon.

W ocenie leczonych dzieci najgorszym doświadczeniem było podanie dożylne środka znieczulającego, zaś 90 proc. przyznawała, że mogłaby przejść leczenie ponownie.

Więcej: European Archives of Paediatric Dentistry