- Rodzice niejednokrotnie nie podają dokładnych informacji o stanie zdrowia swojego dziecka.
- Z badania naukowego wynika, że dentyści nie powinni polegać wyłącznie na opiekunach przy uzyskiwaniu historii zdrowia dziecka
- Rodzice niekiedy celowo ukrywają informacje, ale też zapominają lub wstydzą się mówić o problemach zdrowotnych swoich pociech
Pełna historia medyczna. Niezwykle potrzebna u dentysty
Nie ma wątpliwości, że istnieje bardzo silny związek między zdrowiem jamy ustnej a zdrowiem ogólnym. Stąd tak wielkie ma znaczenie, by lekarz dentysta uzyskał dokładne informacje na temat historii medycznej pacjenta.
Na ile stomatolog jest skuteczny zbierając wywiad o zdrowiu dziecka w rozmowie z jego rodzicem?
Takie pytanie postawił zespół badaczy z Boston University, Henry M. Goldman School of Dental Medicine. W badaniu przeanalizowano karty u 863 pacjentów pediatrycznych, u których historia zgłoszona przez rodziców została porównana z informacjami zebranymi przez dentystę w trakcie bezpośredniej konsultacji z lekarzami innych specjalności, którzy leczyli tych samych pacjentów.
Rodzice przekazują informacje wybiórczo
Okazuje się, że najdokładniej rodzice przekazywali informacje na temat zaburzeń psychicznych i behawioralnych swoich dzieci (75 proc.) oraz chorób neurologicznych (63 proc.), ale zgłaszanie chorób układu oddechowego (47,9 proc.), wad wrodzonych (46 proc. ) czy chorób sercowo-naczyniowych (25 proc.) zdecydowanie zaniedbywali. Najrzadziej mówili o chorobach krwi (12,2 proc.).
Jakie mogą być przyczyny takich zaniedbań, niezwykle ważnych przecież dla powodzenia opieki zdrowotnej? W sondażach prowadzonych wcześniej okazywało się, że mała precyzja w raportowaniu historii medycznej dziecka bywa powodowana przez:
- zwykłe zapominanie,
- brak komunikacji między rodzicami,
- brak wiedzy,
- dezorientacja,
- wstyd,
- celowe ukrywanie faktów, aby uzyskać pożądane rezultaty.
-Rodzice mogą być mało precyzyjni jako źródło informacji o historii zdrowotnej dzieci, Lekarze dentyści w przypadku pacjentów ze szczególnymi problemami, nie powinni polegać wyłącznie na ich opiekunach przy zbieraniu wywiadu, podkreślają autorzy pracy opublikowanej w Journal of American Dental Association.
Komentarze