• Osoby z mniejszą liczbą zębów (osłabioną zdolnością żucia) były bardziej narażone na rozwój cukrzycy i sarkopenii.
  • Nie ma wątpliwości, że utrata zębów jest silnie związana z chorobą przyzębia oraz ogólnoustrojowym stanem zapalnym, który może odgrywać zasadniczą rolę w rozwijaniu się wielu schorzeń.
  • Badania przesiewowe w kierunku cukrzycy przeprowadzono, mierząc poziom hemoglobiny A1c.

Zespół japońskich badaczy z Shimane University przeanalizował dane 635 osób w wieku od 40 do 74 lat.  Naukowcy zauważyli, że osoby z mniejszą liczbą zębów (osłabioną zdolnością żucia) były bardziej narażone na rozwój cukrzycy i sarkopenii. Taki wniosek wyciągnięto po skorygowaniu wyników o takie czynniki jak: płeć, wiek, wskaźnik masy ciała, palenie tytoniu, spożywanie alkoholu i poziom aktywności fizycznej. 

Choroby dziąseł a cukrzyca 

Autorzy badania podkreślają, że choroby dziąseł, które powodują utratę zębów, mogą prowadzić do zmniejszenia wrażliwości na insulinę i upośledzenia tolerancji glukozy.

- Nie ma wątpliwości, że utrata zębów jest silnie związana z chorobą przyzębia oraz ogólnoustrojowym stanem zapalnym, który może odgrywać zasadniczą rolę w rozwijaniu się wielu schorzeń. Nasze odkrycia sugerują, że poprawa zdrowia jamy ustnej, w tym utrzymanie funkcji żucia i dbanie o kondycję zębów, może przyczynić się do zapobiegania sarkopenii i cukrzycy u osób starszych – twierdzi główny autor badania, dr n. med. Shozo Yano.

Naukowiec podkreśla, że najskuteczniejszym sposobem na zmniejszenie ryzyka zachorowania jest prawidłowa higiena jamy ustnej. - Starsi ludzie powinni jeść powoli i myć zęby po każdym posiłku. Dbając o zdrowie jamy ustnej, zadbają o ogólny stan zdrowia – przekonuje dr n. med. Shozo Yano.

Jak przebiegało badanie w kierunku sarkopenii?

Przeszkolona higienistka stomatologiczna oceniała stan zdrowia jamy ustnej, uzębienia  uczestników badania.
Podczas takiej oceny:
- liczono liczbę zębów (z wyłączeniem trzecich zębów trzonowych);
- funkcję żucia (MF) oceniano za pomocą gumowatej galaretki (uczestnicy zostali poinstruowani, jak żuć z maksymalnym wysiłkiem żelową galaretkę, po 15 s żucia oceniano postać przeżuwanej galaretki);
- siłę chwytu mierzono w dwóch próbach (dla każdej ręki), dane zebrano na podstawie maksymalnej siły chwytu;
- masę mięśni szkieletowych mierzono za pomocą bioimpedancji.

Uczestnicy zostali podzieleni na grupy według: - siły uścisku dłoni (niska lub wysoka), - wskaźnika masy mięśni szkieletowych (niski lub wysoki) oraz obwodu łydki (mały lub duży).

Badania przesiewowe w kierunku cukrzycy przeprowadzono, mierząc poziom hemoglobiny A1c (HbA1c) w surowicy na podstawie zaleceń japońskiego Ministerstwa Zdrowia, Pracy i Opieki Społecznej W analizie stan cukrzycy zdefiniowano jako wartość HbA1c ≥6,5 proc. (NGSP).

Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego ogólnym celem terapii cukrzycy jest utrzymanie poziomu HbA1c na poziomie niższym niż 7 proc. Dowiedziono, że taka wartość pozwala zminimalizować ryzyko powikłań.