Infekcja jest dość powszechnym powikłaniem ekstrakcji  "ósemek", jednak wielu pacjentów nie zdaje sobie sprawy, że gdy do tego dojdzie, mogą wymagać nawet hospitalizacji, podania dożylnie antybiotyków i operacji w znieczuleniu ogólnym, piszą badacze z Oral Surgery Department, Edinburgh Dental Institute w pracy opublikowanej przez Oral Surgery.

Takie ogólnoustrojowe infekcje mogą obejmować głębokie przestrzenie powięziowe szyi, co grozi nawet ogólnoustrojową sepsą i śmiercią.

W Edynburgu przeprowadzono badanie z udziałem 723 pacjentów, u których usunięto trzecie zęby trzonowe, w celu określenia liczby infekcji głębokich przestrzeni powięziowych występujących po tego typu ekstrakcjach. Zabiegi były wykonywane w okresie od 2012 r. do czerwca 2013 r. w znieczuleniu miejscowym, świadomej sedacji lub znieczuleniu ogólnym. 

Badanie wykazało, że w 4 z 723 przypadkach (czyli 0,5 proc.) pacjenci byli hospitalizowani po ekstrakcji ósemek z powodu infekcji głębokiej przestrzeni powięziowej szyi. Średnia wieku tych pacjentów wynosiła 46 lat przy czym nie istniały istotne różnice pomiędzy liczbą kobiet a mężczyzn. W żadnym z tych przypadków nie istniały też czynniki predysponujące do problemów medycznych.

Po ekstrakcji upłynęło od 2 do 8 dni, zanim tych czterech pacjentów zostało przyjętych do szpitala, ich pobyt trwał tam średnio 3 doby. Wszyscy pacjenci wymagali drenażu w celu leczenia infekcji, przy czym trzech wymagało dostępu wewnątrzustnego i jeden zewnątrzustnego. Podczas hospitalizacji pacjentom podawano dożylnie amoksiklav a następnie zaordynowano pięciodniową doustną antybiotykoterapię po wypisaniu ze szpitala. Dwóch z czterech pacjentów miało problemy ze szczękościskiem przez co najmniej dwa tygodnie po wypisie. 

Jak stwierdzają autorzy pracy - wykonane przez nich badanie jest cenne, gdyż uświadamia problem  infekcji głębokich tkanek twarzy po usunięciu trzeciego trzonowca żuchwy. Zmienia praktykę ze skutkiem natychmiastowym - przed usunięciem ósemki nasi pacjenci będą informowani, że hospitalizacja, leczenie dożylnymi antybiotykami i dalsze operacje to potencjalne powikłania poekstrakcyjne.

Ponadto autorzy nie wykluczają możliwości, że ich badanie nie wykazało rzeczywistego wskaźnika infekcji głębokich przestrzeni powięziowych po usunięciu trzecich zębów trzonowych. To dlatego, że niektórzy pacjenci mogli powrócić do stałego odległego miejsca zamieszkania po ekstrakcji. Stąd też sugestia autorów, że w przyszłości warto byłoby przeprowadzić kolejne badanie z obserwacją telefoniczną po 2–3 tygodniach od pierwszego zabiegu z udziałem wszystkich pacjentów, aby mieć pewność, że uwzględniono wszystkich pacjentów wymagających przyjęcia do szpitala. 

Badacze powołują się na analogiczne japońskie badanie z 2001 r., w którym odnotowano odsetek infekcji głębokich tkanek twarzy i głowy na poziomie 0,8 proc. W przywoływanej przez nich pracy, pacjentom podawano profilaktycznie antybiotyki przez 3 - 4 dni po ekstrakcji i żadna z tych osób nie wymagała chirurgicznego drenażu. W pracy brytyjskiej nie były podawane profilaktycznie żadne antybiotyki.

Więcej: Oral Surgery