- Promieniowanie, w przypadku zastosowania pantomografu cyfrowego, w zasadzie nie przekracza 10 µSv, podobna jest dzienna dawka pochłaniana w codziennym życiu
- Pantomogram jest nieodzownym narzędziem, służącym do rozpoznania sytuacji przed rozpoczęciem np. leczenia ortodontycznego.
- Diagnostyka ma jednak znacznie szersze zastosowanie. Zdjęcie panoramiczne znakomicie ułatwia pracę chirurgowi stomatologicznemu, który może bez komplikacji przeprowadzić ekstrakcję zębów
Zdjęcie rtg. Jakie zagrożenie?
Dawka promieniowania, w przypadku zastosowania pantomografu cyfrowego, w zasadzie nie przekracza 10 µSv (mikrosiwertów). Naukowcy zapewniają, że poziom ten odpowiada napromieniowaniu pochłanianemu przez ludzki organizm w trakcie godzinnego lotu samolotem.
Ocenia się, że każdy Polak w codziennym życiu absorbuje każdego dnia średnio 7 µSv. Jest to wynik promieniowania wydobywającego się z wnętrza ziemi oraz pochodzącego z kosmosu. Jednak aż 70 proc. dawki promieniowania wchłaniane jest wraz z pokarmem zawierającym pierwiastki radioaktywne. To przede wszystkim ryby, ale także np. banany.
Przebieg badania:
- konieczne zdjęcie wszystkich metalowych przedmiotów z okolic twarzy i szyi, a także okularów;
- założenie ołowianego fartucha ochronnego, chroniącego czułe narządy przed promieniowaniem rentgenowskim;
- uchwycenie zębami specjalnego elementu pozycjonującego;
- pozostawanie w bezruchu przez kilkanaście sekund, w trakcie których głowica pantomografu obraca się wokół głowy pacjenta, wykonując serię zdjęć rtg.
Kiedy i w jakim celu wykonuje się zdjęcia panoramiczne?
Pantomogram pozwala na uwidocznienie:
- wszystkich zębów szczęki i żuchwy wraz z korzeniami;
- zatok szczękowych;
- stawów skroniowo-żuchwowych;
- pozostałych struktur kostnych.
Procesy chorobowe, które można wykryć przy zastosowaniu pantomogramu:
- w tkankach kostnych szczęki i żuchwy;
- w okolicach okołowierzchołkowych zębów;
- w zatokach szczękowych.
Pantomogram pozwala na ocenę:
- prawidłowości wypełnienia kanałów korzeniowych w trakcie leczenia endodontycznego;
- budowy stawu skroniowo – żuchwowego;
- budowy zębów m.in. ułożenia korzeni;
- usytuowania zatrzymanych ósemek;
- stanu tkanek przyzębia (umożliwia dokładne określenie stopnia zaawansowania paradontozy);
- stopnia rozwoju choroby próchnicowej (ułatwia decyzje o rozpoczęciu leczenia zachowawczego lub dokonaniu ekstrakcji);
- procesu osteointegracji implantów;
- stanów zapalnych, które należałoby wyeliminować przed planowanym zabiegiem chirurgicznym;
- istnienia kamicy ślinianek.
Pantomogram jest pomocnym narzędziem, służącym do rozpoznania sytuacji przed rozpoczęciem leczenia ortodontycznego. Tego typu diagnostyka wspiera prawidłową ocenę wad zgryzu. To zdecydowanie ułatwia opracowanie prawidłowej koncepcji procesu leczenia.
Podobnie jest przy leczeniu protetycznym, gdyż prawidłowa ocena kondycji zębów wpływa na zaprojektowanie optymalnej odbudowy protetycznej (mosty i korony).
Zdjęcie panoramiczne znakomicie ułatwia pracę chirurgowi stomatologicznemu, który może przeprowadzić bez komplikacji ekstrakcję zębów. To szczególnie ważne przy zatrzymanych ósemkach.
Częstotliwość wykonywania pantomogramu
Zdjęcie panoramiczne należałoby wykonywać regularnie co roku. Bezpośrednio przed jedną z wizyt kontrolnych (te zalecane są w półrocznych odstępach czasu). To uzasadniona kolejność, gdyż dzięki temu lekarz dentysta może od razu porównać to co obserwuje własnymi oczyma z obrazem rentgenowskim
Coraz więcej lecznic stomatologicznych wyposażonych jest w aparaturę wykonującą zdjęcia w technice cyfrowej. W tym przypadku nie ma praktycznie zwłoki pomiędzy wykonaniem badania a uzyskaniem zdjęć.
Dzięki takiej diagnostyce unika się sytuacji, w których niepokojące zmiany rozwijają się w ukryciu przed wzrokiem lekarza dentysty. Skutkiem opóźnionej diagnostyki może być leczenie nie tylko droższe, bardziej skomplikowane, ale w konsekwencji z mniej przewidywalnym efektem terapeutycznym.
Jak każde zdjęcie rentgenowskie, pantomogram nie jest wskazany kobietom będącym w ciąży.
Komentarze