• Stwardnienie rozsiane wywołuje bardzo zróżnicowane objawy, których nasilenie jest zmienne.
• Zapewnienie opieki dentystycznej chorym na SM musi być uzależnione od ich indywidualnych potrzeb. 
• Problemem jest pogarszająca się higiena jamy ustnej oraz skutki uboczne leków, które często powodują kserostomię.

Stwardnienie rozsiane to przewlekła choroba zapalna o podłożu immunologicznym,  która atakuje ośrodkowy układ nerwowy.  Ze względu na degeneracyjny charakter choroby, lekarz dentysta powinien opracować  odpowiedni plan profilaktyki zdrowia jamy ustnej, uwzględniający konkretne objawy. Ten plan powinien zostać wdrożony, gdy tylko choroba zostanie zdiagnozowana, podkreślają lekarze z King's College Dental Hospital w Londynie, w pracy opublikowanej w British Dental Journal.

Co konkretnie należy wziąć pod uwagę, by zapewnić bezpieczną opiekę stomatologiczną pacjentom ze stwardnieniem rozsianym?

Pacjenci chorzy  na stwardnienie rozsiane  często mają zaburzenia motoryczne, cierpią z powodu bólu twarzy oraz neuralgii nerwu trójdzielnego.  Te dolegliwości pogarszają  ich możliwości utrzymania higieny jamy ustnej na dobrym poziomie.

Ze względu na różnorodność objawów związanych z chorobą i ich różny stopień nasilenia opieka stomatologiczna nad tymi pacjentami musi opierać się na ich indywidualnych potrzebach. 

Tworząc plan opieki nad pacjentami ze stwardnieniem rozsianym, klinicyści powinni wziąć pod uwagę specyficzne objawy pacjenta. Jednym z ważnych punktów jest obniżająca się sprawność manualna, powinni być zatem zachęcani do używania szczoteczki elektrycznej ze zmodyfikowaną rączką – napisali autorzy pracy.

Suchość jamy ustnej powodowana przez leki stosowane w terapii SM

Pacjenci często cierpią na kserostomię, bywa że jest to stan,  którego nie można uniknąć, gdyż wiąże się z przyjmowanymi lekami. Zatem osoby te powinny wiedzieć, że do pewnego stopnia problem zmniejsza  częste picie małych ilości wody, żucie gumy bez cukru lub przyjmowanie substytutu śliny. Duże znaczenie ma właściwy dobór pasty do zębów. Pacjenci mający trudności z przełykaniem, lepiej będą znosić niepieniącą się pastę do zębów, która nie zawiera laurylosiarczanu sodu.

Opiekuni tych najmniej sprawnych osób powinni im pomagać w szczotkowaniu zębów.

Chociaż pacjentów ze stwardnieniem rozsianym można bezpiecznie i skutecznie leczyć w gabinetach dentystycznych, jednak w niektórych przypadkach bywa konieczne kierowanie ich do placówek świadczących opiekę specjalistyczną. W sytuacji, gdy chory na stwardnienie rozsiane będzie musiał korzystać ze specjalnych udogodnień takich jak  leczenia na wózku inwalidzkim lub zabiegów w sedacji czy znieczuleniu ogólnym.

Ponadto dentyści powinni konsultować się z neurologami i lekarzami innych specjalności zajmujących się terapią chorych z SM. Potrzebna może się okazać konsultacja na temat zażywanych przez pacjenta leków, a także  możliwych  ogólnoustrojowych i występujących w rejonie jamy ustnej  skutków ubocznych. Na przykład niektóre leki biologiczne mogą zwiększać ryzyko krwawienia i infekcji, podkreśla chirurg stomatologiczny Jashme Patel z King´s College Dental Hospital.