
- Wiele czynników może wpływać na długoterminowe przeżycie implantów zębowych. Zarówno biologiczne jak i techniczne powikłania oddziałują na kliniczne wyniki leczenia
- Implanty dentystyczne wymagają regularnego i ciągłego monitorowania stanu zdrowia jamy ustnej oraz szybkiego reagowania na jakiekolwiek objawy choroby dziąseł wokół wszczepu
- Składającą się z 10 pozycji listę kontrolną, którą należy się kierować podczas badania implantu dentystycznego i rozpoznawania potencjalnych problemów, publikuje British Dental Journal

Czytaj więcej
Brak kadry medycznej. Nie uda się zniwelować niedoborówImplanty zębowe. Częsta metoda leczenia braku zębów
Uzupełnienia protetyczne stałe na implantach stanowią obecnie standardowe postępowanie mające na celu rehabilitację pacjentów bezzębnych lub z częściowymi brakami zębowymi. Zatem niemal każdy stomatolog może mieć pacjentów po leczeniu implantologicznym, którzy wymagają szczególnej opieki.
Zapewnienie długowieczności implantów zębowych ma kluczowe znaczenie dla uzyskania pozytywnych wyników leczenia i spełnienia oczekiwań pacjentów, którzy szukają rozwiązania na całe życie oraz zminimalizowania ryzyka i powikłań związanych z wtórnymi operacjami.
Niestety, implantologia stomatologiczna została uznana za dziedzinę związaną z coraz większym ryzykiem roszczeń ze strony pacjentów. Sytuacji nie ułatwia fakt, że nadal szkolenie w zakresie implantologii pozostaje nieformalnym i opcjonalnym punktem w kształceniu podyplomowym. I tu niestety kryje się potencjalna rozbieżność między wymaganiami dotyczącymi wiedzy i umiejętności ogólnego lekarza dentysty na temat leczenia takich pacjentów, a szkoleniem zapewnianym na różnych poziomach edukacji stomatologicznej, wskazuje British Dental Journal.
Pacjent z chorymi tkankami wokół implantu zębowego
W ankiecie przeprowadzonej w 2017 r., na terenie Wielkiej Brytanii, wśród specjalistów z zakresu stomatologii zachowawczej, tylko 64 proc. zgłosiło, że zgodziłoby się leczyć pacjenta z periimplantitis, podkreśla dr Fadi Barrak, specjalista w dziedzinie chirurgii stomatologicznej w University of Central Lancashire.
Przegląd literatury naukowej na temat implantów zębowych ujawnia brak jednoznacznych kryteriów dla powodzenia leczenia implantologicznego i wskaźników przeżycia implantów. Według International Team of Implantology (ITI), definicja przeżycia wskazuje, że implant jest po prostu obecny podczas badania jamy ustnej, ale jego stan nie jest określony. Natomiast pod terminem powodzenia leczenia należy rozumieć obecność implantu podczas wizyty kontrolnej oraz brak powikłań. Odnotowano, że odsetek przeżycia implantu wynosi 82-100 proc. po trzech latach, 74-100 proc. po czterech latach, 76-100 proc. po pięciu latach i 70-99 proc. po siedmiu latach.
Implant zębowy wypada. Przyczyny
Wiele czynników może wpływać na długoterminowe przeżycie implantów zębowych. Zarówno biologiczne jak i techniczne powikłania oddziałują na kliniczne wyniki leczenia.
Powikłania biologiczne obejmują stany zapalne:
- zapalenie błony śluzowej wokół implantu
- zapalenie tkanek wokół implantu,
oraz zmiany w tkankach miękkich:
- ból,
- obrzęk,
- przerost i powstawanie przetok.
Powikłania leczenia implantologicznego to także:
- pęknięcie samego implantu;
- pęknięcie materiału licującego;
- poluzowanie łącznika lub śruby;
- utrata retencji.
Z badań naukowych jasno wynika, że implanty dentystyczne mogą zawieść i niestety zawodzą. Najbardziej kosztowne zdarzenie niepożądane to oczywiście utrata implantu.
Jedną z głównych przyczyn niepowodzenia implantu przypisuje się peri-implantitis, stan ten może rozwinąć się z zapalenia błony śluzowej wokół implantu, jeśli nie jest kontrolowany. Dlatego, aby zapewnić długoterminowy sukces leczenia niezwykle ważne jest monitorowanie i utrzymywanie idealnego stanu dziąseł wokół implantów, a także jak najszybsze wykrywanie i leczenie wszelkich chorób jamy ustnej.
Zagrożony implant zębowy. Kiedy potrzebna interwencja dentysty
Badania sugerują, że lekarze dentyści bardzo niechętnie leczą pacjentów, którzy w innej praktyce stomatologicznej mieli wszczepione implanty zębowe.
Dr Fadi Barrak przedstawia dziesięciopunktową listę kontrolną, z której lekarz dentysta może korzystać podczas badania pacjenta:
- Satysfakcja - należy odnotować, czy pacjent jest zadowolony z protezy, czy ma jakieś objawy lub dolegliwości
- Zapalenie otaczających tkanek - wszelkie oznaki stanu zapalnego, tkliwości w okolicy zębodołu otaczającego wszczep
- Higiena jamy ustnej - zła higiena jamy ustnej jest wiarygodnym wskaźnikiem przyszłej choroby wokół implantu. Nagromadzenie płytki nazębnej na powierzchni implantu powoduje zapalenie błony śluzowej
- Krwawienie podczas sondowania - sondowanie implantów dentystycznych jest niezbędne. Delikatne badanie sondą nie uszkadza tkanek wokół implantu i jest zalecane przynajmniej raz na rok
- Głębokość kieszonek zębowych - wokół zdrowych implantów powinna wynosić mniej niż 5 mm
- Zgryz - implanty nie mają zdolności "absorbowania wstrząsów” typowej dla naturalnych zębów. Badanie okluzyjne ma zasadnicze znaczenie dla oceny uzupełnień protetycznych na implantach dentystycznych
- Ruchomość - może dotyczyć samego mocowania implantu dentystycznego lub jego elementów (tj. śruby łącznika, elementów korony lub mostu)
- Punkty styczne - duże przestrzenie międzyzębowe mogą powodować częste gromadzenie się resztek pokarmu i późniejszą próchnicę sąsiednich zębów naturalnych, a także zapalenie dziąseł
- Integralność uzupełnienia protetycznego i implantu zębowego
- RTG - wyjściowe zdjęcia rentgenowskie po zakończeniu leczenia implantologicznoprotetycznego i po okresie używania implatnu przez pacjenta są wymagane jako punkt odniesienia w diagnostyce chorób wokół implantu.
Kluczową rolą lekarza dentysty w monitorowaniu zdrowia implantów zębowych jest zapobieganie i wczesne wykrywanie potencjalnych powikłań wokół wszczepów. Podstawą jest utrzymanie dobrego zdrowia jamy ustnej pacjenta, a wszelkie ostrzegawcze objawy wykryte za pomocą listy kontrolnej do badania implantu należałoby przekazać chirurgowi implantologowi, który przeprowadził leczenie implantologiczne, podkreśla dr Barrak.

Czytaj więcej
Część stomatologii bez udziału lekarzy dentystów?
Komentarze