• Płukanie gardła płynem do płukania ust zawierającym jod powidynowy jest stosowane w dobie pandemii COVID-19 w gabinetach stomatologicznych przed wszystkimi zabiegami jako środek profilaktyczny.
  • Badanie przeprowadzone w Japonii dowodzi, że zwyczaj ten może powodować wchłaniania zbyt dużych ilości jodu.
  • Płyny do płukania jamy ustnej z jodem powinny być używane ostrożnie, ponieważ przy każdym płukaniu gardła około 5 mg jodu teoretycznie mogłoby dostać się do organizmu, co przekracza bezpieczną dawkę jodu dla dorosłych.

Praca na temat wchłaniania jodu podczas płukania ust płynami zawierającymi tez związek ukazała się  w Biological Trace Element Research.

Jodopowidon (PVP-I) bywa przepisywany jako środek dezynfekcyjny i antyseptyczny, w przypadku niewielkiego bólu i podrażnienia jamy ustnej, a ostatnio zalecany jest  także w celu inaktywacji  wirusów układu oddechowego.

Ciemne strony płukanki z  jodem

Podczas pandemii w trakcie każdej wizyty u dentysty pacjent jest zachęcany do płukania ust różnymi rodzajami płynów przed zabiegiem, m. in.  płynem z jodyną powidonową lub chlorheksydyną. Ma to na celu ograniczenie rozprzestrzeniania się COVID-19.

Naukowo udowodniono, że płukanie jamy ustnej płynem do tego celu i stosowanie aerozolu do nosa zawierającego jod powidonu może znacznie zmniejszyć miano wirusa u pacjentów stomatologicznych COVID-19 (o przebiegu łagodnym do umiarkowanego).

Są i inne potencjalne korzyści z jego stosowania. Obecnie  trwa badanie kliniczne w University of Rochester Eastman Institute for Oral Health,  które ma ocenić, czy miejscowe stosowanie jodu powidonu może zapobiegać powstawaniu nowych ognisk próchnicy u małych dzieci, u których jest problemem zaawansowana próchnica zębów.

Wcześniejsze badania wykazały, że jodyna powidowa hamuje rozwój próchnicogennych bakterii.

Jod wnika do żołądka

Ile jodu można niechcący połknąć przy płukaniu ust sprawdzano w badaniu, w którym wzięło udział 22 zdrowych dorosłych. Na potrzeby eksperymentu mieli  płukać usta 20 ml płynu z jodyną powidową (produktem, który jest dostępny powszechnie w handlu), trzy razy  przez 15 sekund. 

W płynie była mierzona zawartość jodu przed użyciem, a następnie po płukaniu ust. 

Okazuje się, że przy zalecanej przez producenta, standardowej metodzie płukania jamy ustnej (przy maks. 30-krotnym rozcieńczeniu) oszacowano, że ilość jodu jaka po płukaniu pozostaje w jamie ustne  średnio wynosi 5,0 mg.

Jod z płukanki może być wchłaniany do organizmu przez błonę śluzową wyściełającą jamę ustną, ale też może być połknięty i  przyswojony w  żołądku i jelicie cienkim. W efekcie, w ciele pozostaje do około 2–10 mg całkowitego jodu po każdym płukaniu, przestrzegają badacze.

By tarczyca mogła produkować hormony potrzebny jest jod, tyle że w śladowych ilościach. Jego nadmiar może prowadzić do dysfunkcji tarczycy.

W Stanach Zjednoczonych zalecana dzienna dawka jodu wynosi 0,15 mg , a w Japonii  0,13 mg. Różnica wynika z faktu, że Japończycy  jedzą więcej produktów bogatych w jod, takich jak wodorosty, ryby i owoce morza.