Przypadki duplikacji czaszkowo-twarzowa (diprosopus), niezwykle rzadkiej wady wrodzonej, w ramach której zdwojeniu podlega cała twarz bądź przynajmniej jej część, są niezwykle rzadkie.

Od 1900 r. odnotowano tylko 35 takich przypadków, pacjenci dotknięci tą wadą powinni być starannie monitorowani, zaś techniki obrazowe powinny być bardzo skuteczne w identyfikacji wady oraz w stworzeniu planów leczenia, stwierdzają badacze z Medical University of South Carolina (MUSC) College of Medicine, którzy opisali najnowszy taki przypadek w czasopiśmie BMJ Case Reports.

Medycyna zna ledwie kilka podobnych przypadków duplikacji jamy ustnej, przy czym pierwszy został opisany w 1948 r. u dwudniowego noworodka.

Duplikacje twarzowo-czaszkowe częściej występują u dziewczynek niż u chłopców i często powiązane są rozszczepem wargi i podniebienia. 

Badania przeprowadzone w 3-cim trymestrze ciąży nie ujawniły wady. Deformacja widoczna została stwierdzona dopiero po narodzinach (matka była w dobrym stanie zdrowia, w historii medycznej rodziny nie występowały wcześniej wady rozwojowe). Dziecko w trakcie ciąży nie było wyeksponowane na czynniki, które mogłyby doprowadzić do zakłóceń rozwoju w macicy, pisała w pracy dr Alexandra Hamberis.

Poza nadmiarowymi strukturami dziewczynka była zdrowa i w terminie została wypisana razem z matką do domu. Podobnie, nie stwierdzono niczego niepokojącego podczas kontrolnej wizyty w dwa tygodnie po porodzie. Dziecko nie miało problemów z oddychaniem, jedzeniem, prawidłowo przybierało na wadze.

W wieku 6-ciu miesięcy przeprowadzono operację usuwającą podwójne struktury twarzy. Po pół roku jadła bez trudności, ale jej dolna warga nie była w stanie wykonywać normalnych ruchów, być może przyczyną był brak wlaściwej stymulacji lub niedorozwój mięśni tej części twarzy, podejrzewa dr Hamberis. 

Więcej: DrBicuspid.com