- W Japonii stworzono nową jednostkę chorobową rozwojową niewydolność jamy ustnej
- Naukowcy dowodzą, że pewne nawet niezbyt znaczne zakłócenia rozwoju funkcji jamy ustnej w dzieciństwie mogą wpływać na pogorszenie funkcji jamy ustnej w starszym wieku
- Rozwojowa niewydolność jamy ustnej jest obecnie diagnozowana przez lekarza dentystę
Czym skorupka za młodu, tym na starość...
W Japonii, gdzie społeczeństwo starzeje się w zawrotnym tempie jakość życia, jaką można uzyskać przez poprawę zdrowia jamy ustnej i zapobieganie pogorszeniu funkcji jamy ustnej ma kluczowe znaczenie dla wydłużenia oczekiwanej długości życia w dobrym zdrowiu.
Przeważa obecnie pogląd, że zakłócenia normalnego rozwoju funkcji jamy ustnej w dzieciństwie mogą wpływać na pogorszenie funkcji jamy ustnej w starszym wieku. Stąd też stworzono w Japonii nową jednostkę chorobową - rozwojową niewydolność jamy ustnej (Developmental Insufficiency of Oral Function, DIOF). Definiuje się ją jako stan, w którym jedzenie, mówienie czy inne funkcje jamy ustnej nie są ani w pełni rozwinięte, ani nabyte normalnie. Nie ma jednak widocznej choroby powodującej zaburzenia odżywiania. To stan, w którym aby doszło do pełnego rozwoju funkcji jamy ustnej musi zostać zaangażowany specjalista lub jakiś indywidualny czynnik.
Kryteria, wg których rozwojowa niewydolność jamy ustnej jest rozpoznawana zostały opracowane przez Japanese Association for Dental Science.
Słaby język. Typowy dla niewydolności jamy ustnej
Cechy na podstawie których jest rozpoznawana niewydolność jamy ustnej:
- wysokość
- waga ciała
- obwód łydki
- siła uścisku dłoni
- nacisk języka
- siła okluzyjna
- siła z jaką zaciskane są usta
- test płukania ust
- liczba zębów
- liczba zębów z nieleczoną próchnicą, brakujących, z wypełnieniami.
Ważne jak długo dziecko żuje pokarm
Diagnoza stawiana jest także na podstawie kwestionariusza dla rodziców, którzy odpowiadają m.in. na pytania o zwyczaje swoich dzieci
- Czy twoje dziecko długo żuje jedzenie?
- Czy często połyka pokarm bez gryzienia i żucia?
- Czy coś niepokoi w związku z zachowaniami dziecka podczas jedzenia?
- Czy dziecko ma jakąś alergię?
- Czy ssie lub gryzie palce lub jakieś przedmioty?
- Czy ma często "zatkany" nos?
- Czy przy połykaniu wysuwa język?
- Czy wymowa jakichś słów sprawia mu szczególną trudność?
- Czy często ma otwarte usta?
- Czy często miewa powiększone migdałki?
W badaniu prowadzonym na Department of Pediatric Dentistry, w Showa University, w Japonii, wzięło udział 96 dzieci w wieku 3-6 lat (42 chłopców i 54 dziewczynki). Wśród 15 proc. badanych dzieci rozpoznano rozwojową niewydolność jamy ustnej.
Twierdzące odpowiedzi na pytania kwestionariusza dotyczące zachowań podczas jedzenia były istotnie bardziej częste niż w przypadku dzieci z normalnie rozwiniętymi funkcjami jamy ustnej. Ponadto w grupie tych dzieci siła nacisku języka także była o wiele mniejsza.
Autorzy badania dowodzą, że siła nacisku języka, choroby nosa oraz problematyczne zachowania żywieniowe wpływają na rozwojową niewydolność jamy ustnej. Ponadto sugerują, że lekarz badający dziecko szczególnie powinien się kierować wywiadem z rodzicami i wynikiem pomiaru siły nacisku języka.
Badanie zostało opisane przez Pediatric Dental Journal.
Komentarze