• Parodontoza jest jedną z głównych przyczyn utraty zębów i w znacznym stopniu pogarsza jakość życia pacjenta, wg  Światowej Organizacji Zdrowia.
• Brakuje w pełni skutecznych metod leczenia chorób przyzębia.
• Powoduje je przewlekły stan zapalny wywołany przez bakterie  gromadzące się na zębach i tworzące biofilm. 
• Najprawdopodobniej  rozwój parodontozy wiąże się z podatnością pacjenta warunkowaną genetycznie oraz składem   bakterii  występujących  w jamie ustnej.
• Przeprowadzone w Japonii badania wykazały, że nie różnice genetyczne, ale właśnie różnice w składzie biofilmu jamy ustnej w większym stopniu odpowiadają za zaawansowanie choroby przyzębia.

Zapalenie przyzębia, które powoduje utratę kości wyrostka zębodołowego, to zapalenie tkanek przyzębia wywołane infekcją bakteryjną.  Istnieje związek między parodontozą a innymi chorobami -  cukrzycą, chorobami nerek, przedwczesnym porodem, zachłystowym zapaleniem płuc i miażdżycą. Dlatego profilaktyka parodontozy jest ważna dla utrzymania zdrowia zarówno ogólnoustrojowego, jak i jamy ustnej.

Bakterie, które przywierają do zębów źródłem problemów ze zdrowiem

Zapalenie przyzębia wywoływane jest przez biofilm, a ten składa się z nagromadzonych różnego typu bakterii. Szacuje się że 1 mg biofilmu zawiera ponad 1 miliard bakterii. W biofilmach bakterie wchodzą w interakcje dzięki którym poszerzają zakres siedlisk, zwiększają wydajność metabolizmu, zwiększa się ich tolerancja i zjadliwość.

Stąd tak wielkie znaczenie w profilaktyce ogólnozdrowotnej ma  kontrola  czynników ryzyka zapalenia przyzębia. Według  naukowców są nimi na przykład palenie tytoniu,stres i otyłość. Badania z ostatniego okresu dołączyły do tych czynników także mikrobiom jamy ustnej oraz  zmienność genetyczna (polimorfizm).

Leczenie  pacjenta z chorobą przyzębia to przede wszystkim zapobieganie pogorszeniu się stanu zapalnego, a ten zależy od interakcji gospodarz–patogen. Zatem zaawansowanie procesu zapalnego zależy i od mikrobiomu jamy ustnej, i od organizmu pacjenta.

Obecnie dostępne terapie zapalenia przyzębia czasami okazują się niewystarczające, istnieje więc pilna potrzeba lepszego zrozumienia  mechanizmów  powstawania i rozwoju choroby. Fizjologia pacjenta  bezpośrednio wpływa na rozwój infekcji. Różnice genetyczne między żywicielami przyczyniają się do różnic w podatności na określone patogeny i prawdopodobieństwa rozwoju niektórych chorób.

Bardziej geny pacjenta czy bakterie decydują o agresywnej formie zapalenia przyzębia?

Naukowcy z Okayama University w Japonii sprawdzali hipotezę, czy  istnieją powiązania między polimorfizmami, mikrobiomem i zapaleniem przyzębia. Wyniki opublikowano w Journal of Environment and Public Health Research.

 Japoński zespół przeprowadził badanie przekrojowe, w którym przeanalizowano genotyp 14 539 osób i pobrano próbki śliny od 385 z nich. Na podstawie stanu przyzębia uczestnicy badania zostali przydzieleni do grupy z chorobą przyzębia oraz grupy kontrolnej.

Zespół odkrył, że różnorodność gatunkowa bakterii jamy ustnej była znacząco różna między tymi dwoma grupami, Z zapaleniem przyzębia jednoznacznie wiązała się obecność gatunków bakterii P. gingivalis oraz bakterii z rodzin Lactobacillaceae i Desulfobulbaceae.

Ponadto nie stwierdzono związku między polimorfizmem genetycznym a zapaleniem przyzębia. Zatem to mikrobiom jamy ustnej wpływa na stan zapalenia przyzębia w większym stopniu niż geny.