- Dentyści i personel pomocniczy są narażeni na kontakt z nanocząsteczkami w środowisku pracy, istnieje więc potencjalne zagrożenie chorobami układu oddechowego i chorobami przewlekłymi - napisała dr Andreja Lang z University of Ljubljana w Słowenii na łamach Journal of Occupational and Environmental Hygiene.

Mierzono stężenie nanocząsteczek w gabinecie oraz w laboratorium dentystycznym - w dwóch lokalizacjach w "czystej" i "zanieczyszczonej" części laboratorium. Pomiary (trwające każdorazowo pięć minut) wykonywano w ciągu dwóch tygodni  w lipcu 2012 r. oraz przez 15 dni w kwietniu 2013 r. w Department for Prosthetic Dentistry Dental Clinic w Lublanie, w Słowenii. Laboratorium znajdowało się po sąsiedzku z przychodnią stomatologiczną i mieściło sześć stanowisk pracy techników dentystycznych, którzy pracowali po 8 godzin dziennie. Obie części "czystą" i "zanieczyszczoną" laboratorium przedzielały drzwi wahadłowe, obie przestrzenie wietrzono naturalnie, otwierając okna.

Przychodnia stomatologiczna także była wietrzona przez otwieranie okien, składało się na nią siedem unitów, pokój do sterylizacji i stanowisko do rejestracji pacjentów.

Nanocząsteczki są uwalniane podczas przeprowadzania leczenia różnego typu materiałami stomatologicznymi. Cząsteczki o średnicy poniżej 50 nm mogą z łatwością rozprzestrzeniać się w środowisku pracy, równie łatwo dostawać się do organizmu i przenikać przez błony komórkowe pęcherzyków płucnych do układu krwionośnego.

Te mikrozanieczyszczenia mogą oddziaływać na funkcjonowanie wątroby, trzustki, gruczołów limfatycznych, a niekiedy także na serce, nerki, mózg. Prace naukowe dokumentują związek tych cząsteczek z chorobą Alzheimera i Parkinsona oraz rozwojem guzów. Istnieją też prace, które dowodzą, że ekspozycja na cząsteczki o średnicy równej lub mniejszej niż  5 µm oraz na nanocząsteczki może mieć ogólnoustrojowe lub lokalne działanie toksyczne.

Za pomocą spektroskopii rentgenowskiej zidentyfikowano obecność w powietrzu laboratorium dentystycznego nanocząsteczek (śr. poniżej 100 nm) węgla, potasu, tlenu, żelaza, aluminium, cynku, krzemu i fosforu. Chemiczna analiza  potwierdziła, że drobiny pochodzą ze stopów dentystycznych i porcelany stomatologicznej.

Średnie stężenia nanocząsteczek w badanych miejscach podczas godzin pracy:
45 -56 tys. cząsteczkek/cm3 - czysta część laboratorium
28 - 74 tys. cząsteczek/cm3 - część robocza
21 - 50 tys. cząsteczek/cm3 - gabinet stomatologiczny.

Stężenie cząsteczek we wszystkich badaniach przekraczały normy bezpieczeństwa ustalone przez American Conference of Governmental Industrial Hygienists. Poważne zaniepokojenie powinien budzić jeszcze jeden fakt ustalony w trakcie badania - nawet w czystym pomieszczeniu stężenie nanocząsteczek przekraczało ilość uznawaną za dopuszczalną. 

Naukowcy przestrzegają, że powinny być podejmowane środki ostrożności, zabezpieczające personel gabinetu stomatologicznego przed unoszącymi się w powietrzu drobinami.

Więcej: drbicuspid.com