• Chirurgiczne leczenie nowotworów głowy często znacznie okalecza i deformuje jamę ustną. Zwłaszcza jeśli duża część kości szczęki musi zostać usunięta wraz z guzem
  • W rehabilitacji jamy ustnej pacjentów po leczeniu chirurgicznym nowotworu głowy i szyi stosowane są protezy na implantach.
  • Badanie różnych technologii implantologicznych wskazuje, że tylko jedno rozwiązanie (proteza stała vs ruchoma), daje mniej powikłań i jest bardziej trwała

Problemy stomatologiczne. U pacjentów z nowotworem głowy i szyi 

Leczenie chirurgiczne raka jamy ustnej może prowadzić do znacznej niepełnosprawności:

  • deformacji twarzy,
  • utraty tkanki twardej i miękkiej,
  • upośledzenia mowy,
  • połykania i żucia.

Pacjenci z rozległymi guzami pierwotnymi często poddawani są chemioterapii i radioterapii pooperacyjnej, które także niekorzystnie wpływają na jakość ich życia.

Rehabilitacja z użyciem ruchomych protez zębowych bywa trudna lub wręcz niemożliwa ze względu na:

  • pooperacyjnie zmienioną anatomię, 
  • słabą produkcję śliny,
  • delikatną błonę śluzową,
  • nadmiernie wrażliwe tkanki,
  • upośledzoną funkcję jamy ustnej
  • zły stan emocjonalny pacjenta.

Implantoprotetyka. Ratunek dla pacjentów z rakiem głowy

Jedne z pierwszych zastosowań implantów dentystycznych, w latach 70., zostały wykorzystane w rekonstrukcji ubytków żuchwy po resekcji guza. Implanty zapewniają stabilność i podparcie protezy, w efekcie nacisk na tkanki dziąseł jest mniejszy, co szczególnie ważne zwłaszcza po radioterapii. Implanty też ułatwiają przystosowanie się do protezy.

 Naukowcy z Department of Restorative Dentistry, Birmingham Dental Hospital w Wielkiej Brytanii analizowali istniejące prace badawcze, by odpowiedzieć na pytanie, które z rozwiązań protetycznych sprawdza się najlepiej w rehabilitacji jamy ustnej u pacjentów z rakiem głowy i szyi 

 Wiele wcześniejszych badań koncentrowało się na trwałości implantów oraz jakości życia pacjenta,  a nie na skuteczności rehabilitacji jamy ustnej.

Brytyjski zespół analizował trwałość oraz długość okresu stosowania bez żadnych problemów  protez zębowych osadzonych na implantach oraz częstotliwość i przyczyny niepowodzeń i w leczeniu implantoprotetycznym.

Raport opublikował  Journal of Prosthetic Dentistry.

Protezy stałe. Trwalszym rozwiązaniem problemu

Przeanalizowano przypadki 153 pacjentów ze zdiagnozowanym rakiem głowy i szyi, którzy odbyli rehabilitację jamy ustnej z wykorzystaniem protez mocowanych na implantach.  W sumie pacjenci w trakcie leczenia otrzymali 221 protez zębowych.

Stałe protezy na implantach miały wyższy 5-letni wskaźnik trwałości i podczas tego okresu rzadziej powodowały powikłania niż protezy ruchome na implantach u pacjentów z rakiem głowy i szyi – napisali autorzy badania.

Pięcioletni wskaźnik trwałości wyniósł 87proc.  dla protez stałych szczęki, 79 proc. dla protez stałych żuchwy, i odpowiednio 66 proc. i 50 proc. dla protez ruchomych.

Pięcioletni wskaźnik trwałości bez powikłań był najwyższy w przypadku protez stałych żuchwy i wynosił 62 proc., następnie 58 proc. w przypadku protez stałych szczęki oraz 36 proc. w przypadku protez ruchomych szczęki i 29 proc. w przypadku protez ruchomych żuchwy.