
- Chirurgiczne leczenie nowotworów głowy często znacznie okalecza i deformuje jamę ustną. Zwłaszcza jeśli duża część kości szczęki musi zostać usunięta wraz z guzem
- W rehabilitacji jamy ustnej pacjentów po leczeniu chirurgicznym nowotworu głowy i szyi stosowane są protezy na implantach.
- Badanie różnych technologii implantologicznych wskazuje, że tylko jedno rozwiązanie (proteza stała vs ruchoma), daje mniej powikłań i jest bardziej trwała
Problemy stomatologiczne. U pacjentów z nowotworem głowy i szyi
Leczenie chirurgiczne raka jamy ustnej może prowadzić do znacznej niepełnosprawności:
- deformacji twarzy,
- utraty tkanki twardej i miękkiej,
- upośledzenia mowy,
- połykania i żucia.
Pacjenci z rozległymi guzami pierwotnymi często poddawani są chemioterapii i radioterapii pooperacyjnej, które także niekorzystnie wpływają na jakość ich życia.
Rehabilitacja z użyciem ruchomych protez zębowych bywa trudna lub wręcz niemożliwa ze względu na:
- pooperacyjnie zmienioną anatomię,
- słabą produkcję śliny,
- delikatną błonę śluzową,
- nadmiernie wrażliwe tkanki,
- upośledzoną funkcję jamy ustnej
- zły stan emocjonalny pacjenta.
Implantoprotetyka. Ratunek dla pacjentów z rakiem głowy
Jedne z pierwszych zastosowań implantów dentystycznych, w latach 70., zostały wykorzystane w rekonstrukcji ubytków żuchwy po resekcji guza. Implanty zapewniają stabilność i podparcie protezy, w efekcie nacisk na tkanki dziąseł jest mniejszy, co szczególnie ważne zwłaszcza po radioterapii. Implanty też ułatwiają przystosowanie się do protezy.
Naukowcy z Department of Restorative Dentistry, Birmingham Dental Hospital w Wielkiej Brytanii analizowali istniejące prace badawcze, by odpowiedzieć na pytanie, które z rozwiązań protetycznych sprawdza się najlepiej w rehabilitacji jamy ustnej u pacjentów z rakiem głowy i szyi
Wiele wcześniejszych badań koncentrowało się na trwałości implantów oraz jakości życia pacjenta, a nie na skuteczności rehabilitacji jamy ustnej.
Brytyjski zespół analizował trwałość oraz długość okresu stosowania bez żadnych problemów protez zębowych osadzonych na implantach oraz częstotliwość i przyczyny niepowodzeń i w leczeniu implantoprotetycznym.
Raport opublikował Journal of Prosthetic Dentistry.
Protezy stałe. Trwalszym rozwiązaniem problemu
Przeanalizowano przypadki 153 pacjentów ze zdiagnozowanym rakiem głowy i szyi, którzy odbyli rehabilitację jamy ustnej z wykorzystaniem protez mocowanych na implantach. W sumie pacjenci w trakcie leczenia otrzymali 221 protez zębowych.
Stałe protezy na implantach miały wyższy 5-letni wskaźnik trwałości i podczas tego okresu rzadziej powodowały powikłania niż protezy ruchome na implantach u pacjentów z rakiem głowy i szyi – napisali autorzy badania.
Pięcioletni wskaźnik trwałości wyniósł 87proc. dla protez stałych szczęki, 79 proc. dla protez stałych żuchwy, i odpowiednio 66 proc. i 50 proc. dla protez ruchomych.
Pięcioletni wskaźnik trwałości bez powikłań był najwyższy w przypadku protez stałych żuchwy i wynosił 62 proc., następnie 58 proc. w przypadku protez stałych szczęki oraz 36 proc. w przypadku protez ruchomych szczęki i 29 proc. w przypadku protez ruchomych żuchwy.
Komentarze