- Każdy pacjent to indywidualny przypadek, choć rzeczywiście zalecane jest usuwanie zębów mądrości, kiedy są ku temu wskazania medyczne i występują uciążliwe objawy u pacjenta. Może się zdarzyć tak, że zabieg jest niepotrzebny, ponieważ trzecie trzonowce wyrosną prawidłowo i będą zdrowe. W praktyce jednak pacjenci, którzy nie wymagają ekstrakcji to bardzo rzadkie przypadki - mówi lek. dent. Przemysław Stankowski.

Skąd wzięły się problemy?
U wielu osób nie ma w szczęce miejsca na zęby mądrości, co powoduje szereg konsekwencji dla narządu żucia i zdrowia jamy ustnej. Takiego problemu nie mieli jednak nasi przodkowie.  Specjaliści twierdzą, że mniejszy rozmiar szczęki to nie wpływ ewolucji, ale skutek złych nawyków żywieniowych pacjentów.

Po pierwsze, winna jest współczesna dieta uboga m.in. w witaminy K2 i D3, które razem z wapniem odpowiadają za prawidłowy rozwój kości, w tym szczęki. Po drugie, nawyki w dzieciństwie m.in. zbyt miękka dieta, zbyt częste karmienie butelką oraz stosowanie tzw. kubków niekapków. To wszystko nie pozwala rozwinąć się w pełni kościom szczęki, gdyż te używane są zbyt rzadko.

Brak miejsca w szczęce na ósme zęby powoduje, że wyrastają one pod nieprawidłowym kątem lub jest problem z ich wyrżnięciem, wtedy mówimy o zatrzymanych zębach mądrości, częściowo lub całkowicie. Często też niosą one komplikacje dla pozostałych zębów, szczególnie sąsiadujących z nimi drugich zębów trzonowych. Dalekie położenie i ciasne przyleganie ósemek ułatwia odkładanie się w szczelinach resztek pokarmowych oraz utrudnia prawidłową higienę, są więc bardziej narażone na rozwój próchnicy, paradontozy, nawracających stanów zapalnych m.in. zakażenia kieszonek dziąsłowych lub torbieli zębochodnych.

Stłoczenie zębów, które powodują ósemki może też prowokować powstanie wad zgryzu oraz dolegliwości bólowe np. głowy czy stawu skroniowo-żuchwowego. Gdy ząb mądrości ma duży ubytek próchniczy i wskazane jest leczenie kanałowe, często lepiej taki ząb usunąć, ponieważ terapia może być nieskuteczna, a sam zabieg podwójnie skomplikowany – wyjaśnia dentysta.

Środki ostrożności przy usuwaniu ósemek
- Przed zabiegiem należy wykonać zdjęcie pantomograficzne lub tomografię komputerową, co obrazuje przestrzenne położenia zęba. Pozwala to dobrze zaplanować zabieg i przeprowadzić go w sposób bezpieczny. Przykładowo przy zębach mądrości, które nie mogą się prawidłowo wyrżnąć przez tkanki, wykonuje się operacyjne usunięcie zęba zatrzymanego w kości, zwane też dłutowaniem – tłumaczy specjalista.

Rutynowy zabieg takiej ekstrakcji trwa do godziny, jest całkowicie bezbolesny, wykonywany w znieczuleniu, najczęściej miejscowym. Po usunięciu zęba, może być wymagane zaszycie rany, ale pacjent może być pewny, że w ten sam dzień opuści gabinet.

Rekonwalescencja po zabiegu usunięcia ósemek
Rekonwalescencja zależna jest od indywidualnego przypadku, ułożenia zęba, warunków zgryzowych w jamie ustnej oraz rodzaju znieczulenia.

Zazwyczaj rekonwalescencja trwa parę dni, w przypadku nierozpuszczalnych szwów po tygodniu należy je zdjąć.

Najlepiej usunąć ósemkę przy wykształceniu korony zęba, zanim jeszcze zdąży w pełni ukształtować się jej korzeń. Wtedy cały zabieg ekstrakcji jest mniej skomplikowany i inwazyjny, dzięki czemu tkanki szybciej się regenerują.

Jakie wskazania przekazać pacjentowi?
Rutynowo po ekstrakcji do 12 godzin nie wolno szczotkować zębów, w ciągu następnych 1-2 tygodni należy myć zęby bardzo delikatnie.

W ciągu 24 godzin nie wolno spożywać gorących pokarmów i napojów, palić, pić alkoholu, płukać jamy ustnej. Należy trzymać głowę lekko uniesioną powyżej poziomu serca, nawet podczas snu, oraz unikać dużego wysiłku.

Na początku najlepiej stosować płynną dietę np. pić bulion, soki, koktajle (nie przez słomkę), następnie wprowadzić miękkie produkty o letniej temperaturze jak makaron czy jajecznica.

Dzięki temu unika się utraty skrzepu, który wytworzył się z krwi, podrażnień, a okolica poekstrakcyjna regeneruje się szybciej.

Jakie zagrożenia?
Stosowanie się do zaleceń pozwala uniknąć powikłań pod postacią tzw. suchego zębodołu, który objawia się m.in. ostrym, promieniującym bólem, powiększeniem węzłów chłonnych i ogólnym osłabieniem.

W celu redukcji bólu po zabiegu ekstrakcji można stosować zimne kompresy na policzek lub tabletki przeciwbólowe. Jeśli występują objawy świadczące o komplikacjach, takie jak nasilające się krwawienie lub obrzęk okolicy zabiegowej, ropny wysięk, gorączka, mrowienie czy utrata czucia, pilnie należy zgłosić do lekarza – mówi Stankowski.