• Z upływem czasu, po utracie zęba,  następuje zanik kości.  Bywa, że bez uzupełnienia tego braku nie jest możliwy zabieg wszczepienia implantu zębowego
  • Niekiedy zbyt cienkie dno zatoki uniemożliwia wprowadzenie implantów
  • Stosowane są dwie metody podniesienia dna zatoki - otwarta i zamknięta

Problemy zaczynają się przy zbyt cienkich ściankach zatok

Dno zatoki szczękowej znajduje się nad wierzchołkami korzeni górnych zębów, zwykle od czwórki do siódemki. Dobrze jeśli dno zatoki jest oddzielone od wierzchołków korzeni kilkumilimetrową warstwą kości. Często jednak zdarza się, że wierzchołki korzeni zębów, szczególnie pierwszego trzonowca, znajdują się już w obrębie zatoki, przykryte jedynie cienką blaszką kostną i błoną śluzową. Jest to także sytuacja prawidłowa i dość często spotykana.

Gdy ząb wypadnie, albo gdy musi być usunięty,  następuje w tym miejscu szybka utrata kości. W największym tempie proces ten przebiega w szczęce. Niestety, w efekcie zaniku kości wyrostka zębodołowego, dno zatoki obniża się i niemożliwe jest wszczepienie implantu, choćby najkrótszego. Ponieważ jego końce znalazłyby się wówczas w zatoce szczękowej, co nie powinno mieć miejsca.

W takiej sytuacji dentysta może przed leczeniem implantologicznym  zdecydować, że trzeba podnieść dno zatoki szczękowej (z ang. Sinus lift). Najczęściej wykorzystuje się do tego celu materiał kościozastępczy (po kilku miesiącach przekształci się on w pełnowartościową kość) lub kość pobraną od pacjenta.

Potrzebne specjalistyczne badanie 

Podnoszenie dna zatoki to zabieg, który wymaga od lekarza niezwykłej precyzji. Procedurę tę poprzedza badanie radiologiczne z wykorzystaniem  stożkowej tomografii komputerowej (CBCT). Bez niego nie można ocenić stanu wyrostka zębodołowego szczęki, jego wysokości i szerokości, ani kondycji zębów, które miałyby sąsiadować z przyszłym implantem . 

Poprawianie kości szczęki

Stosowane są dwie metody - otwarta oraz zamknięta, a różnią się głównie inwazyjnością. Lekarz decyduje, która z metod jest dla konkretnego pacjenta bardziej odpowiednia. 

Metoda otwarta - chirurg robi otwór,  oddzielając błonę śluzową jamy ustnej od kości. W tak stworzoną przestrzeń wkłada odpowiedni materiał kościozastępczy. Metoda ta pozwala na większą ingerencję - korektę ilości tkanki kostnej - niż metoda zamknięta. 

Metoda zamknięta - materiał kościozastępczy wkłada się do zatoki szczękowej przez wyrostek zębodołowy. Chirurg  delikatnie „przewierca się” przez miejsce, w którym znajdowały się zęby. Następnie umieszcza materiał kościozastępczy  wokół tego miejsca i powyżej, podnosząc w ten sposób dno zatoki szczękowej. Dzięki tej metodzie można zwiększyć grubość kości nieznacznie, o 1–3 mm. Najważniejszą zaletą tego zabiegu jest mała inwazyjność. Chirurg wykorzystuje otwory wywiercone w kości pod wprowadzane implanty, możliwa jest natychmiastowa implantacja, proces gojenia następuje szybciej. 

Niestety podniesienie zatoki szczękowej jest zabiegiem bardzo drogim, nie każdy chirurg stomatologiczny się go podejmuje, jako że jest skomplikowany.

Koszt zabiegu podniesienia dna zatoki

Podniesienie dna zatoki szczękowej (metoda zamknięta) 1, 5 - 2,0 tys. zł
Podniesienie dna zatoki szczękowej (metoda otwarta) 3,0 - 5,0 tys. zł

Stożkowa tomografia komputerowa, fragment szczęki 150 - 250 zł
Stożkowa tomografia komputerowa, cały łuk - 200 zł - 350 zł