Badanie prowadzone przez amerykańską organizację Dental AI Council (DAIC) wykryło wśród ankietowanych dentystów wielkie rozbieżności zarówno w diagnostyce jak i planowaniu leczenia.

Każdy z badanych lekarzy stawiał indywidualną diagnozę, po czym zalecał odpowiedni plan leczenia o standardowych kosztach. Na tej podstawie porównywano  trafność oceny patologii u każdego z uczestniczących w sondażu dentystów.

Niestety okazało się, że prawie nigdy dentyści byli jednomyślni, na przydkład nie było przypadku próchnicy co do którego istnienia wszyscy jednogłośnie zgodziliby się.

Tam, gdzie dentyści zgodzili się co do istnienia próchnicy, określenie jej ciężkości, stopnia penetracji oraz tego, czy była ona nawracająca, czy też nie, różniło się znacznie.

Wyniki badania były następujące:

- w żadnym przypadku więcej niż 81 proc. respondentów nie postawiło takiej samej diagnozy,
- najwyższe poziomy zgodności wystąpiły w przypadku stwierdzenia obecności niemetalicznych wypełnień (81 proc.), zatrzymanych zębów trzonowych (65 proc.) i nawrotu próchnicy (63 proc.).

Z analizy wynika, że najbardziej uderzająca wśród wyników była zmienność kosztów leczenia całej jamy ustnej. Na przykład, najdroższy plan leczenia całej jamy ustnej (36 tys. dolarów) był 20 razy wyższy niż ten wyceniony najniżej (kilkaset dolarów). Pięciu dentystów zgodnie określiło koszty leczenia na ponad 18 tys. dolarów.

- Występowały tak duże niespójności w diagnozowaniu i planowaniu leczenia między dentystami, że trudno ten problem zrozumieć w szerokim aspekcie - powiedział założyciel DAIC Ron Bolden, wiceprezes ds. Analizy rynku stomatologicznego w Cigna.

- Praktykujący dentyści z pewnością chcą postawić jak najdokładniejszą diagnozę przy użyciu wszystkich dostępnych zasobów i narzędzi, ale szeroka świadomość tego, w jaki sposób technologie, takie jak sztuczna inteligencja, mogą poprawić jakość i spójność opieki, jeszcze się nie zakorzeniła. To badanie może być zatem wielce pomocne w upowszechnianiu dodatkowego wsparcia dla dentysty - powiedział Bolden.

Chociaż nie ma w tym niczego złego, że różni dentyści wybierali różne metody leczenia dla danego problemu jednak skala zmienności jest niepokojąca, szczególnie w świetle faktu, że niespójności w leczeniu mają bezpośredni wpływ na to, ile pacjenci i ubezpieczyciele płacą za leczenie.

 A kiedy to zjawisko prowadzi do nadmiernego leczenia i wysokich (nieusprawiedliwionych) kosztów leczenia, co samo w sobie bywa częstą przeszkodą w akceptacji  leczenia wśród pacjentów, to utrata zaufania pacjentów staje się problemem o znaczących konsekwencjach dla zdrowia jamy ustnej pacjentów i kondycji finansowej branży.