Zaawansowana próchnica
Próchnica to choroba bakteryjna, która atakuje tkanki twarde zęba. Najpierw pojawiają się kredowe plamki na jego powierzchni, następnie dochodzi do demineralizacji szkliwa, zajęcia zębiny, a w przypadku braku leczenia bakterie próchnicotwórcze atakują miazgę, która jest wewnętrzną, unerwioną i unaczynioną tkanką zęba. Gdy ząb zachowuje jeszcze oznaki żywotności, mimo że jego miazga jest zakażona, można próbować go ratować i leczyć kanałowo. Niestety nie zawsze, część przypadków nieodwracalnego zapalenia miazgi nie nadaje się do takiego leczenia.

- Jeśli ubytek próchniczy był bardzo rozległy i naruszył znacznie strukturę zęba, ilość pozostałych zdrowych tkanek może być niewystarczająca, aby ząb można było odbudować protetycznie. Wskazaniem do jego usunięcia są też niektóre powikłania zapalenia miazgi m.in. niedrożność kanałów zęba, martwica i zgorzel miazgi zęba czy zapalenia ozębnej w przypadku zębów wielokorzeniowych. W takich przypadkach leczenie zachowawcze może być nieskuteczne, stąd decyzja o usunięciu zęba - mówi lek. dent. Waldemar Stachowicz z Centrum Periodent w Warszawie.

Zatrzymany ząb
Problem zatrzymanych zębów najczęściej dotyczy ósemek, czasami górnych jedynek i trójek oraz przedtrzonowców.

Takie zęby usuwane są wówczas, gdy powodują uciążliwe objawy u pacjenta i mogą zaszkodzić reszcie uzębienia. Brak miejsca w szczęce sprawia, że wyrastają pod nieodpowiednim kątem, są ciasno ułożone w łuku zębowym lub nie wyrastają wcale pozostając w kości.

Do powikłań zatrzymanego zęba należą m.in. dolegliwości bólowe, np. bóle głowy lub neuralgiczne (gdy ich korzenie uciskają na nerw zębodołowy), nawracające stany zapalne dziąsła i zakażenia kieszonek przydziąsłowych, szczękościsk i trudność z prawidłowym otwarciem ust, próchnica częściowo wyrżniętego zęba, niszczenie tkanek przyzębia zęba sąsiedniego czy nieprawidłowy zgryz. Dlatego zatrzymany ząb najczęściej wymaga ekstrakcji.

- Zatrzymana ósemka poziomo lub pod kątem ułożona w kości może uciskać na korzeń sąsiedniego zęba, czyli siódemki i uszkodzić go. Zęby zatrzymane usuwamy jednak po wcześniejszej diagnostyce radiologicznej. W zależności od przypadku jest to tradycyjna ekstrakcja za pomocą kleszczy lub operacyjne usunięcie zęba zatrzymanego w kości, zwane też dłutowaniem. Podczas dłutowania stomatolog nacina dziąsło, fragment po fragmencie usuwa zatrzymany ząb przy użyciu specjalnych narzędzi, a na koniec zaopatruje ranę i zaszywa dziąsło. Wymaga to dokładności i znajomości odpowiednich technik, dlatego takie ekstrakcje powinien wykonywać doświadczony stomatolog, który specjalizuje się w zabiegach chirurgicznych – mówi lek. dent. Waldemar Stachowicz.