• Przeszczepy tkanki kostnej w stomatologii najczęściej służą w leczeniu  zaawansowanego zaniku wyrostka zębodołowego.
• To procedura poprzedzająca wszczepianie implantów zębowych.
• Wraz ze starzeniem się społeczeństwa wzrośnie w stomatologii  zapotrzebowanie na materiały kościozastępcze. 

W 2020 r. wielkość globalnego rynku materiałów kościozastępczych  w stomatologii została wyceniona na 663,2 mln dolarów. Szacuje się, że rynek ten będzie rósł w rocznym tempie 11,4 proc. przez najbliższe lata.

Augmentacja na porządku dziennym

Wraz ze starzeniem się społeczeństw seniorzy będą stanowić coraz większą grupę wśród pacjentów stomatologicznych, oczekuje się zwiększonej częstości występowania chorób przyzębia oraz bezzębia. Przeszczepy tkanki kostnej zatem będą także coraz częściej potrzebne, a te mogą być wykonane z naturalnej lub syntetycznej tkanki kostnej.

W większości przypadków przeszczepianie tkanki kostnej jest połączone z leczeniem implantologicznym. Przyspiesza regenerację kości po utracie zębów, a także jest potrzebne w różnego typu zabiegach periodontologicznych.

Dzięki badań naukowym udaje się uzyskiwać materiały coraz bardziej zbliżone do naturalnych, wytwarzanych przez nasz organizm. Obecnie różnorodność dostępnych materiałów jest już ogromna. Mogą być one pochodzenia naturalnego: odzwierzęce lub ludzkie.

Jednak mimo rozwoju technologii w dziedzinie bioinżynierii złoty standard w augmentacji - kość własna pacjenta - nadal jest bardzo popularny. Są całe grupy lekarzy hołdujących kości autogennej i stale jest ona używana.

CZYTAJ WIĘCEJ

Augmentacja w chirurgii stomatologicznej, dr n. med. Michał Łobacz

Dentysta powinien wziąć pod uwagę światopogląd  pacjenta, aby upewnić się, że stosowanie określonych materiałów kościozastępczych nie narusza jego przekonań, podkreślają problem autorzy pracy  opublikowanej w ostatnim numerze Journal of the American Dental Association.

Wybór zgodny ze światopoglądem

Niektórzy pacjenci mogą odrzucić proponowany materiał kostny pochodzący od innej osoby lub zwierzęcia z obawy przed przeniesieniem choroby, z powodów etycznych lub przekonań religijnych. Dlatego dentyści powinni być odpowiednio przygotowani, by móc wyjaśnić skład materiałów do przeszczepów kostnych, powody ich stosowania oraz potencjalne wyniki leczenia i powikłania, które mogą im towarzyszyć, piszą autorzy pracy.

- Wykonując zawód dentysty powinniśmy dostosowywać się do potrzeb i pragnień pacjenta, ale wybór powinien odbywać się na podstawie naukowej wiedzy, bez żadnych uprzedzeń – napisał dr Sukhjita Gilla ze School of Dentistry, University of California, w San Francisco.

Niektórzy pacjenci mogą odmówić przeszczepu ksenogenicznego z powodów religijnych, gdyż na przykład są przeciwni stosowaniu produktów wołowych lub wieprzowych. Pacjentom, którzy odmawiają przeszczepów allogenicznych lub ksenogenicznych, dentyści mogą czasem polecić syntetyczne substytuty.

Implantolodzy są zobowiązani do traktowania pacjentów w sposób etyczny, muszą być przygotowani do wyjaśnienia ryzyka i korzyści związanych ze wszystkimi materiałami do przeszczepów, biorąc pod uwagę również skuteczność kliniczną opartą na dowodach, koszt materiału i oczekiwany wynik leczenia. W przeciwnym wypadku pacjenci mogą przerywać leczenie i utracić zaufanie do lekarza prowadzącego.