Pojawienie się próchnicy jest związane z demineralizacją zębów, która następuje na skutek działania bakterii. Jak wiadomo, w jamie ustnej znajduje się ich mnóstwo. Niemniej jednak istnieją ich trzy rodzaje, które odgrywają szczególną rolę przy powstawaniu próchnicy. – Są to streptokoki - salivarius, mitior oraz sanguis. Potrafią one przetwarzać cukry, dzięki czemu powstają kwasy, które obniżają poziom pH w ustach, a w konsekwencji poprzez zakwaszenie środowiska przyczyniają się do demineralizacji szkliwa zębów – mówi Romana Markiewicz-Piotrowska, z Kliniki Stomatologicznej Piotrowscy i Bejnarowicz.

Uszkodzenia szkliwa powoduje wnikanie w ich głąb bakterii i dalszą ich degradację. Bakterie nie są jednak jedyną przyczyną degradacji zębów. Metabolizują one cukier zarówno dostarczany z zewnątrz, jak i wewnątrzustrojowo. Dlatego też jednym z czynników mających niebagatelny wpływ na rozwój próchnicy jest dieta.

Ważnym czynnikiem wpływającym na zwiększenie ryzyka rozwoju próchnicy jest również niedobór śliny, która w naturalny sposób obniża pH w ustach. Do ograniczania jej wydzielania prowadzi na przykład palenie tytoniu czy marihuany.

– Bezsprzeczną przyczyną próchnicy jest również niedostateczna higieny jamy ustnej – dodaje Markiewicz-Piotrowska. Jak nietrudno zauważyć, czynników mających wpływ na rozwój tej choroby jest naprawdę wiele. Jak się okazuje, łatwo również zidentyfikować pierwsze jej symptomy.

Etapy prowadzące do degradacji
Podstawowych objawów próchnicy jest kilka. Są one zwykle powiązane ze stadium rozwoju choroby. Dolegliwości są najmniej odczuwane w fazie początkowej, a eskalują wraz z jej rozwojem. Na ostatnim etapie dociera ona do miazgi, powodując ból, co w dalszej kolejności może doprowadzić do obumarcia zębów i dalszych stanów zapalnych.

– Próchnica rozwija się etapowo. Do jej objawów należą wrażliwość na temperaturę pokarmów oraz ich słodycz czy kwaśność, tkliwość przy szczotkowaniu zębów, nieświeży oddech, przebarwienia, ubytki w zębach oraz oczywiście ból – wylicza lekarz stomatolog. Jeśli lekarz podejrzewa zaawansowany stan schorzenia, prawdopodobnie zleci RTG zęba lub całej szczęki. To pozwala zobaczyć, jak faktycznie wygląda uszkodzenie i jakie działania najlepiej podjąć. Leczenie musi być adekwatne do stadium choroby. Na jej wczesnym etapie (początkowym), zanim jeszcze dojdzie do nieodwracalnego ubytku w szkliwie, czasem wystarczy przeprowadzić zabieg remineralizacji zębów. Dokonuje się go poprzez oczyszczenie miejsca i nałożenie specjalnego preparatu, który pozwoli zębowi wrócić do właściwej kondycji.