- Około 15 proc. populacji pacjentów zgrzyta zębami podczas snu.
- Problem jest szczególnie powszechny u osób młodszych.
- Ogromny nacisk wywierany na powierzchnie zębów powoduje różne problemy stomatologiczne, a także może być przyczyną bólu mięśni szczęk i żuchwy oraz bólu głowy.
Czytaj więcej
Przyłapać bruksizm
Czytaj więcej
Bruksizm patologiczny czy fizjologiczny?Skutki nocnego zgrzytania zębami
Nie ma jednoznacznych wyników badań, z których wynikałoby, że bruksizm jest związany z powstawaniem zaburzeń funkcjonowania stawu skroniowo-żuchwowego.
W University Clinic of Dentistry w Medical University of Vienna odkryto, że określony kształt zębów oraz ich lokalizacja mogą prowadzić do problemów ze stawem skroniowo-żuchwowym u pacjentów dotkniętych bruksizmem.
Naukowcy pod kierunkiem dr Benedikta Sagla zbadali, czy bruksizm podczas snu może mieć również negatywny wpływ na struktury stawu skroniowo - żuchwowego (s s-ż). Badacze wyszli z założenia, że określone kombinacje kształtu zęba i jego położenie w łuku zębowym mają wpływ na obciążenie mechaniczne stawu skroniowo-żuchwowego, a tym samym można je uznać za czynnik ryzyka zaburzeń s s-ż.
Czytaj więcej
Bruksizm jako skutek braku witaminy D3
Czytaj więcej
Budzik na bruksizm?Kąt nachylenia i położenie zgrzytających zębów
Do badania wykorzystano model komputerowy narządu żucia, czyli struktur kostnych i mięśni. Sprawdzano współdziałanie dwóch czynników:
- kształtu zęba, a dokładniej kąta nachylenia guzka zębowego, który podczas zgrzytania styka się z przeciwstawnym zębem.
- lokalizacji styku zęba (czyli ścieranej powierzchni) podczas ruchu zgrzytania.
Badanie symulowało skutki bocznego ścierania pierwszego zęba trzonowego i kła przy sześciu różnych nachyleniach stykających się powierzchni, co dało w sumie dwanaście symulowanych scenariuszy.
- Wykazaliśmy, że zarówno nachylenie, jak i lokalizacja ścieranych powierzchni mają wpływ na wytrzymałość mechanicznego obciążenia stawu skroniowo-żuchwowego, wyjaśnia dr Benedikt Sagl.
- Jednak wydaje się, że decydującym czynnikiem jest nachylenie powierzchni zęba, która poddana jest działaniu sił w trakcie zgrzytania. Im bardziej płaski ząb, tym większe obciążenie stawu, a tym samym większe ryzyko zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego. I odwrotnie, jeśli guzki zębowe, poddane bruksizmowi, są bardziej wypukłe, to obciążenie stawu (wynikające z modelu) było mniejsze, nawet przy tej samej sile zaciskania zębów i zgrzytania, tłumaczy naukowiec.
Planowane są badania kliniczne w celu ustalenia, czy odkrycie to może zostać włączone do opracowywania metod terapeutycznych w leczeniu bruksizmu podczas snu. Praca naukowców ukazała się w Journal of Advanced Research.
Komentarze