• Próchnica wtórna to główna przyczyna niepowodzenia leczenia zachowawczego. Ogniska wtórnej próchnicy powstające pod istniejącym wypełnieniem, są dużym problemem, gdyż mogą rozwijać się nawet w 1/3 wyleczonych ubytków
  • Nowe materiały stomatologiczne mają zapobiegać wtórnej próchnicy uwalniając przeciwbakteryjne i remineralizujące nanocząsteczki
  • Przegląd nowej generacji bioaktywnych materiałów do odbudowy publikuje Journal of Dentistry

Nieszczelna plomba. Główny powód wtórnej próchnicy

Próchnica wtórna jest główną przyczyną niepowodzenia leczenia próchnicy zębów. Według szacunków pojawia się nawet w 34 proc.  wypełnień wykonanych z materiałów stomatologicznych na bazie żywic. W jednym z badań wykazano, że odsetek niepowodzeń uzupełnień kompozytowych w okresie trzech lat wynosi aż 24 proc.  To sprawia, że leczenie odtwórcze bywa dodatkowo  kosztowne, leczenie próchnicy wtórnej w samych Stanach Zjednoczonych pochłania ponad 5 mln dolarów rocznie i co nie mniej ważne, ale trudniej wymierne, pochłania także czas pacjentów, którzy po raz kolejny muszą leczyć te same miejsca, wskazują autorzy pracy z Journal of Dentistry. 

Opracowanie bioaktywnych materiałów dentystycznych nowej generacji, które hamują próchnicę i wydłużają żywotność wypełnień, może zaoszczędzić nie tylko wielkie sumy pieniędzy, ale też poprawić zdrowie i jakość życia pacjentów.

Plombą w bakterie próchnicowe 

Bakterie jamy ustnej mogą gromadzić się na powierzchni żywicy kompozytowej oraz w mikroszczelinach na styku zęba i wypełnienia. Bakterie te tworząc biofilm produkują kwasy organiczne, co prowadzi do demineralizacji zębów i próchnicy wtórnej. Nowe bioaktywne materiały do ​​wypełnień o właściwościach przeciwbakteryjnych i remineralizujących mają duży potencjał w hamowaniu nawrotów próchnicy. Trwają intensywne badania, których celem jest opracowanie coraz bardziej skutecznych bioaktywnych materiałów stomatologicznych. Wykorzystuje się w nich na przykład nanotechnologię.

Analizę nowej generacji materiałów bioaktywnych do wypełnień stomatologicznych chroniących szkliwo i zębinę, przedstawia Journal of Dentistry.

Rozwój próchnicy wtórnej wokół istniejących wypełnień jest efektem:

  • tworzenia się biofilmu i zachodzących w nim zmian między wypełnieniem a zębem,
  • powstawania różnej wielkości mikroszczelin,
  • penetracji mikrobiologicznej,
  • obciążeniami mechanicznymi i innymi czynnikami fizyko- chemicznymi zachodzącymi na powierzchni styku odbudowy i naturalnej struktury zęba.

Aby określić wpływ nowych bioaktywnych wypełnień na hamowanie patologicznego procesu, opracowano wiele modeli próchnicy wtórnej, które pomagają zrozumieć występujące mechanizmy w bioaktywnych uzupełnieniach. 

Nanotechnologia. Nowa technologia w remineralizacji zęba 

W rozwoju próchnicy ważny jest związek między procesem demineralizacji i remineralizacji. Poprzez odpowiednie zabiegi można zatrzymać wczesne zmiany próchnicowe. Do interwencji medycznej na tym etapie w ostatnich latach stosuje się m.in. nanotechnologię. Materiały funkcjonalne lub struktury w skali nano  mają duży potencjał w walce z wczesną próchnicą.

Kompozyty przeciwbakteryjne

Podejmowano różne wysiłki w celu opracowania przeciwbakteryjnych kompozytów i środków adhezyjnych, które mają wyeliminować pozostałości mikroorganizmów w jamie zęba oraz nowe inwazyjne patogeny. Takie materiały projektuje się z wykorzystaniem dwóch głównych metodologii

  • substancje przeciwbakteryjne wchodzą w skład materiału stomatologicznego, są stopniowo uwalniane,  ograniczając  biofilm
  • monomery przeciwbakteryjne są chemicznie łączone z materiałami do odbudowy

Modele próchnicy wtórnej oparte na biofilmie in vitro i in vivo są skutecznym sposobem oceny ich skuteczności. Jednak wciąż pilnie potrzebne są nowe, inteligentne i reagujące na pH materiały, podsumowują naukowcy.