Szkliwo zębów w 96 proc. składa się ze składników mineralnych, głównie jonów wapnia i jonów fosforanowych. To wysoka zawartość minerałów nadaje mu dużą wytrzymałość i sprawia, że jest najtwardszą substancją w ludzkim organizmie. Wapń odpowiada za strukturę zębów, w tym budowę szkliwa, jednak z upływem czasu kwasy lub cukry mogą spowodować jego naruszenie.

- Wówczas może dojść do procesu demineralizacji i początkowego etapu próchnicy. Remineralizacji sprzyja właśnie dostarczanie organizmowi odpowiednich składników odżywczych, m.in. wapnia, fosforu, żelaza, magnezu czy witaminy D – wyjaśnia ekspert.

Gdzie znajdziemy najwięcej wapnia? Przede wszystkim w nabiale: mleko, ser i inne produkty mleczne są z tego względu korzystne dla szkliwa. Jeśli nie przepadamy za nabiałem, wapń znajdziemy też m.in. sardynkach, tofu, migdałach, orzechach brazylijskich, jarmużu i sezamie. Do odpowiedniego wchłaniania wapnia kluczowa jest też witamina D.

Pasty do zębów remineralizujące szkliwo
Ciało ludzkie posiada dużą zdolność autoregeneracji: rana na skórze się goi, obcięte włosy odrastają ponownie, a złamane kości się zrastają. Jednak utracone szkliwo może się już nigdy nie zregenerować.

- Nie możemy przywrócić raz utraconego szkliwa zębów, ale na właściwym etapie możemy je zremineralizować, czyli przywrócić odpowiednią ilość minerałów. W tym celu możemy stosować pasty, które mają za zadanie odbudować ubytki w szkliwie. Najczęściej posiadają one w składzie związki wapnia i fosforu, które podczas szczotkowania wbudowywane są w strukturę zęba, a co za tym idzie wzmacniają szkliwo – mówi stomatolog.

Należy zrezygnować z past o wysokiej ścieralności, czyli oznaczonych na opakowaniu skrótem RDA powyżej 70, które przeznaczone są do „zadań specjalnych” np. przebarwień po papierosach. Z tego samego względu, w żadnym razie nie należy stosować past domowego wyrobu, np. z dodatkiem mocno abrazyjnego węgla drzewnego, sody oczyszczonej czy kwaśnej cytryny – to prosty sposób na nieodwracalne uszkodzenia szkliwa.

Preparaty z hydroksyapatytem
Składnikiem, wykazującym wysoką skuteczność w odbudowie mikroubytków jest hydroksyapatyt. Jest to minerał zbudowany z hydroksyfosforanu wapnia, który tworzy rusztowanie dla zębów i kości oraz jest podstawowym minerałem występującym w szkliwie. Jeśli nastąpi proces demineralizacji, to utracimy właśnie cząsteczki hydroksyapatytu.

Występuje on także jako składnik specjalistycznych żeli, płynów i past remineralizujących. Czym drobniejsze cząsteczki hydroksyapatytu, tym większe jego właściwości odbudowujące. Przykładem jest nanohydroksyapatyt, nazywany także „płynnym szkliwem”.