- Demencja jest związana z przewlekłą chorobą przyzębia. Szczególnie z zaawansowaną formą paradontozy, prowadzącą do utraty zębów
- Wobec intensywnego starzenia się społeczeństw i nasilania się problemu chorób psychicznych i neurodegeneracyjnych związek chorób przyzębia, braków w uzębieniu oraz demencji i choroby Alzheimera jest przedmiotem wielu badań naukowych
- Choroba Alzheimera może mieć podłoże zakaźne, o czym mogłoby świadczyć odkrycie w mózgach zmarłych pacjentów z chorobą Alzheimera bakterii Porphyromonas gingivalis, która powoduje paradontozę, a także ma związek z miażdżycą
Mniej własnych zębów. Gorsza percepcja i pamięć
Zły stan przyzębia, braki w uzębieniu i całkowita utrata zębów były związane z demencją; zły stan przyzębia, ogólna utrata zębów i częściowa utrata zębów były związane z pogorszeniem funkcji poznawczych
W analizie uwzględniono łącznie 47 badań:
- 24 dotyczących pogorszenia funkcji poznawczych,
- 23 na temat demencji.
Zły stan jamy ustnej oceniano w kilku kategoriach:
- zapalenia przyzębia,
- utraty zębów,
- głębokości kieszonek zębowych,
- utraty kości wyrostka zębodołowego.
Zły stan zdrowia przyzębia wiązał się zarówno ze spadkiem funkcji poznawczych, jak i demencją.
- Zły stan przyzębia i całkowita utrata zębów były związane z demencją; natomiast zły stan przyzębia i częściowa utrata zębów zwiększały ryzyko pogorszenia funkcji poznawczych, podsumowują swoje wyniki autorzy badania, z University of Eastern Finland.
Bakterie powodujące paradontozę. Znalezione w mózgu
W ostatnich latach pojawia się coraz więcej prac sugerujących, że choroba Alzheimera może mieć podłoże zakaźne. Międzynarodowy zespół naukowców, wśród których znaleźli się także Polacy, odkrył w mózgach zmarłych pacjentów z chorobą Alzheimera bakterię Porphyromonas gingivalis, mogąca powodować przewlekłe zapalenie dziąseł i mającą związek z reumatoidalnym zapaleniem stawów oraz miażdżycą.
DNA P. gingivalis wykryto zarówno w mózgach osób zmarłych, które chorowały na Alzheimera, jak i w płynie mózgowo - rdzeniowym żyjących pacjentów z podejrzeniem tej choroby.
Podczas eksperymentów na myszach doustne podanie patogenu doprowadziło do skolonizowania mózgów gryzoni przez bakterie oraz zwiększonej produkcji amyloidu beta - lepkiego białka charakterystycznego dla choroby Alzheimera. Wyniki badania sugerują, że amyloid beta może być właśnie przejawem infekcji.
Zespół zidentyfikował ponadto w 96 proc. próbek pobranych z mózgów osób chorych na Alzheimera wydzielane przez Porphyromonas gingivalis toksyczne enzymy znane jako gingipainy.
Co więcej, zespół wykrył toksyczne gingipainy w mózgach zmarłych, u których nigdy nie zdiagnozowano Alzheimera. Jest to ważne, ponieważ już wcześniej wiązano P. gingivalis z chorobą Alzheimera, nie było natomiast jasne, czy to choroba dziąseł powoduje demencję, czy raczej demencja sprzyja pogorszeniu higieny jamy ustnej. Wykrycie niskiego poziomu gingipain także u osób nie cierpiących na Alzheimera sugeruje, że choroba mogłaby się u nich rozwinąć, gdyby pożyli dłużej.
Dbanie o dziąsła. Kluczowe w starszym wieku
Z perspektywy klinicznej odkrycia potwierdzają duże znaczenie monitorowania stanu dziąseł, jako metody profilaktyki demencji. Jednak nie ma jeszcze wystarczających dowodów, aby sugerować jasne sposoby wczesnej identyfikacji i najskuteczniejszych środków zapobiegawczych.
Dalsze dobrze zaprojektowane badania obejmujące ustandaryzowaną ocenę zdrowia przyzębia i funkcji poznawczych są bardzo uzasadnione.
Komentarze