• W tym roku nagroda zaufania Złoty OTIS za dorobek życia w stomatologii przyznana została prof. dr hab. n. med. Honoracie Shaw
  • Konieczna jest ogólnopolska edukacja stomatologiczna. Nie musimy od razu wprowadzać na nowo dentystów do szkół. Wystarczy jeżeli w placówkach szkolnych będziemy mogli realizować efektywne programy edukacyjne dla dzieci, ich rodziców i nauczycieli - przekonywała prof. Honorata Shaw
  • Zainteresowania naukowe laureatki obejmują endodoncję i materiałoznawstwo stomatologiczne. W ramach pracy dydaktycznej zajmowała się tłumaczeniami na język polski nowoczesnych podręczników z zakresu stomatologii   

Złoty OTIS dla prof. Honoraty Shaw

Złoty OTIS od 30 lat przyznawany jest w dowód uznania tym, którzy kształtują system ochrony zdrowia w Polsce. Są to wybitni lekarze, farmaceuci, dziennikarze, organizacje pacjenckie oraz firm farmaceutyczne. To „nagroda z misją" dostrzegająca i wspierająca te obszary ochrony zdrowia, które zostały przeoczone przez decydentów. 

W tym roku nagroda zaufania Złoty OTIS 2023 za dorobek życia w stomatologii przyznana została prof. dr hab. n. med. Honoracie Shaw. Suche fakty nie oddadzą unikatowej osobowości Pani Profesor, jej charyzmatycznego charakteru, ujmującego stylu bycia. Komu nie dane było, chociaż przez krótki czas, mieć osobistego kontaktu z prof. Honoratą Shaw, ten niewiele będzie wiedział o jej osobowości. My taką przyjemność mieliśmy.         

Pani Honorata Shaw, przy okazji omawiania, uzgadniania i ustawicznego „popychania” spraw istotnych dla polskiej stomatologii zawsze znajdzie chwilkę, aby oderwać się na sekundę, na kilka sekund od istoty spraw istotnych, tylko po to żeby dotknąć ezoterycznego wątku. Chociaż tak naprawdę trudno ocenić co w życiu człowieka jest ważniejsze: egzo, czy ezo? 

Prof. Honorata Shaw o higienie jamy ustnej 

Społeczeństwo powinno zrozumieć, że najlepszy dentysta, to taki, który po przeglądzie jamy ustnej nie ma nic do zrobienia – przekonywała prof. Honorata Shaw - w rozmowie z infodent24.pl.

Rolę lekarzy w zapobieganiu próchnicy oceniam tylko na 10 proc. Społeczeństwo musi nauczyć się dbać o zęby. To jednak wymaga szerokiej edukacji. Wiemy, że taka edukacja kosztuje, dlatego właśnie wśród polityków, czyli osób kreujących strategie zdrowotne i odpowiedzialnych za podział środków, szukamy sprzymierzeńców.

W stomatologii mamy to szczęście, że dokładnie wiemy jak zapobiegać próchnicy i chorobom przyzębia. Mamy na to liczne dowody naukowe, programy, specjalistów.

Niestety, pacjent nie jest przyzwyczajony, do tego, że płaci za dobrą poradę stomatologiczną. A przecież nauczenie pacjenta właściwej higieny jamy ustnej zajmuje dużo czasu. Sami dentyści nie powinni mieć obaw, że efekty powszechnej profilaktyki pozbawią ich chleba. Bez obaw, dla stomatologów nie zabraknie pracy.

Konieczna jest ogólnopolska edukacja stomatologiczna. Nie musimy od razu wprowadzać na nowo dentystów do szkół. Wystarczy jeżeli w placówkach szkolnych będziemy mogli realizować efektywne programy edukacyjne dla dzieci, ich rodziców i nauczycieli.

Musimy także zrewidować zasady oceniania studentów stomatologii. W tej chwili system kształcenia, mówiąc w uproszczeniu, koncentruje się wokół problematyki zdiagnozowania ubytku i jego opracowania, nikt nie sprawdza czy młody lekarz ma odpowiednią wiedzę dotyczącą profilaktyki, czy potrafi rozmawiać z pacjentem, czy poziom empatii dentysty jest na tyle wysoki, aby sprzyjał regularnym wizytom kontrolnym. To istotny a niedoceniony element profilaktyki.

Aktywność prof. Honoraty Shaw

W latach 1958-1964 studiowała stomatologię na Akademii Medycznej w Poznaniu.

Dyplom lekarza dentysty uzyskała w 1964 r.

W tym samym roku rozpoczęła pracę w Zakładzie Stomatologii Zachowawczej AM na stanowisku asystenta.

W 1972 r. uzyskała stopień doktora nauk medycznych na podstawie rozprawy „Biologiczne właściwości środków do wypełniania kanałów korzeniowych".

W 1985 r. habilitowała się w zakresie endodoncji na podstawie dysertacji „Ocena przy użyciu metod fizycznych i biologicznych materiałów do wypełniania kanałów korzeniowych".

W 1974 roku ukończyła specjalizację II stopnia w zakresie stomatologii zachowawczej.

W latach 1989-1992 pracowała jako Associate Professor na Jordan University of Science and Technology w Irbizie w Jordanii.

W latach 1992-1995 była zatrudniona w Zakładzie Stomatologii Zachowawczej i Periodontologii AM w Poznaniu W latach 1995-2010 pełniła funkcję kierownika Pracowni Stomatologii Doświadczalnej AM (od 1999 roku Zakładu Biomaterialów i Stomatologii Doświadczalnej, od 2003 roku Katedry Biomateriałów i Stomatologii Doświadczalnej).

W latach 1993-1999, przez dwie kadencje, była prodziekanem ds. stomatologii Wydziału Lekarskiego II AM w Poznaniu.

Rozpoczęła działania na rzecz budowy nowego budynku dla Instytutu Stomatologii. Budynek obecnego Collegium Stomatolog icum został oddany do użytku w październiku 2004 r.

W 1996 r zorganizowała Ogólnopolską Konferencję Dziekanów ds. Stomatologii.

Dwa lata później brała udział w organizacji ORCA East Europe Summer School we Wrocławiu dla młodych naukowców.

W latach 1999-2005 była dziekanem Wydziału Lekarskiego II. Zainicjowała wprowadzenie w roku akademickim 2000-2001 studiów stomatologicznych w języku angielskim.

Wraz z prof. Geoffreyem Shawem opracowała angielską wersję programu nauczania.

W latach 1999-2000 pełniła funkcję konsultanta krajowego ds. stomatologii zachowawczej.

Należała do zespołu ekspertów tworzących program specjalizacji z zakresu stomatologii zachowawczej z endodoncją.

W latach 1999-2002 była specjalistą regionalnym w zakresie stomatologii ogólnej dla województwa lubuskiego.

W 2001 r uzyskała tytuł naukowy profesora.

Cztery lata później powołano ją na stanowisko profesora zwyczajnego AM.

Jej zainteresowania naukowe obejmują endodoncję i materiałoznawstwo stomatologiczne.

W ramach pracy dydaktycznej zajmowała się tłumaczeniami na język polski nowoczesnych podręczników z zakresu stomatologii.

Jest członkinią Association of Dental Research, European Association of Dental Public Health i Association of Dental Education in Europe.

Aktywnie działa w Polskim Towarzystwie Stomatologicznym.

W latach 1976-1979 była sekretarzem Poznańskiego Oddziału Towarzystwa oraz przewodniczącą Sekcji Stomatologii Zachowawczej.

W latach 1993-2006 należała do Zarządu Głównego PTS oraz Komisji Nagród i Komisji ds. Profilaktyki. Od 2010 r. pełni funkcję wiceprezydenta Towarzystwa

Jest laureatką nagrody naukowej ministra zdrowia i opieki społecznej oraz licznych nagród rektora AM w Poznaniu za osiągnięcia dydaktyczne i naukowe.

Odznaczona Srebrną Odznaką Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego (1981), Odznaką Honorową Miasta Poznania (1983), Złotym Krzyżem Zasługi (1985), Odznaką Honorową „Za wzorową pracę w służbie zdrowia" (1987), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011).