Restrykcyjne przedziały czasowe dla wybranych świadczeń często uniemożliwiają pacjentowi korzystanie z nich, a dla samego procesu leczniczego są bez znaczenia. Odrębną kwestią jest brak poszerzania zakresu opieki o nowoczesne metody lecznicze, co jest krzywdzące dla pacjentów.

4. Konieczność wyodrębnienia osobnych kontraktów specjalistycznych: endodontycznego i higienizacyjnego.
Endodoncja to dziedzina, która jest bardzo wymagająca, czasochłonna, kosztowna, precyzyjna. Wielu lekarzy specjalistów podjęłoby się leczenia endodontycznego w ramach NFZ, gdyby świadczenia były prawidłowo wycenione i gdyby, mówiąc wprost, mieli na to czas. Należy zwrócić szczególną uwagę na fakt braku finansowania leczenia endodontycznego wszystkich zębów u pacjentów dorosłych, który ma znaczny wpływ na utratę tych zębów, które mogą (i powinny!) być leczone według obowiązujących standardów. Przy braku wyodrębnienia kontraktu endodontycznego nie jest to możliwe.

Wielu lekarzy w sektorze prywatnym zatrudnia higienistki stomatologiczne, które stanowią nieocenioną pomoc w prowadzeniu profilaktyki gabinetowej, przyczyniając się realnie do poprawy świadomości, nawyków higienizacyjnych i żywieniowych wśród pacjentów. Pozwala to lekarzowi skupić się na leczeniu i wykonywaniu zabiegów specjalistycznych. Niestety, zatrudnienie higienistki to ciągle koszt, na który w sektorze publicznym niewielu się decyduje. Sytuację mogłoby rozwiązać wyodrębnienie kontraktu higienizacyjnego, o który mógłby ubiegać się lekarz zatrudniający w swoim gabinecie dyplomowaną higienistkę stomatologiczną.

5. Konieczność ujęcia dodatkowego finansowania etatu asystentki stomatologicznej w umowie kontraktowej lub finansowanie tego etatu z odrębnej puli środków.
Obecnie przy zatrudnieniu asystentki na umowę o pracę, koszt takiego etatu dla pracodawcy wynosi nawet 25 - 40 proc. wartości kontraktu miesięcznego! Koszty pracy rosną, a od wielu lat nie jest to w ogóle brane pod uwagę.

Zwracamy uwagę na fakt, że zatrudnienie asystentki jest dodatkowo premiowane w postępowaniu konkursowym. A skoro tak jest, to środki na ten etat powinny być ujęte w umowie kontraktowej.

6. Zabezpieczenie interesów lekarzy dentystów w taki sposób, aby:
- wprowadzić procedurę „minimalnego kosztu” mającą w podstawowym zakresie zrekompensować straty spowodowane niestawianiem się pacjentów na wyznaczone wizyty
- weryfikacja udzielanych świadczeń była jednoznaczna i ostateczna, a odpowiedzialność (w tym finansowa) za ewentualne pomyłki była po stronie weryfikującego, który jest jedyną stroną posiadającą wszelkie wymagane do tego procesu narzędzia; nie można wymagać od lekarzy odpowiedzialności finansowej (zwrotu pieniędzy, jak ma to miejsce obecnie) za przeprowadzenie zabiegów, do których pacjent nie ma prawa (brak uprawnień lub wykonanie ich w innym gabinecie), jeżeli nie stwarza się możliwości weryfikacji tych uprawnień w czasie rzeczywistym; poleganie na oświadczeniu pacjenta bywa również niewystarczające, a jedyną stroną ponoszącą z tego tytułu straty są lekarze
- wyrównanie okresów czasowych, w których strony umowy mogą zgłaszać korekty lub
weryfikować inne kwestie dotyczące realizacji postanowień umowy; w obecnej chwili stroną uprzywilejowaną jest NFZ