NIK podaje, że wydatki bieżące ogółem na ochronę zdrowia w Polsce w 2017 r. stanowiły 6,7 proc. PKB, z tego bieżące wydatki publiczne (w tym wydatki NFZ) 4,6 proc. PKB. Ich poziom odbiegał od wartości notowanych w innych krajach europejskich. Podobnie sytuacja przedstawiała się przy porównaniu kwot wydatkowanych na jednego mieszkańca w tych krajach. Tak niskie nakłady publiczne na zdrowie w Polsce skutkują wysokim, w porównaniu do innych państw europejskich, udziałem wydatków ponoszonych bezpośrednio przez pacjentów. Tym samym, uzależniają dostęp do usług medycznych od sytuacji ekonomicznej pacjenta, czytamy w raporcie NIK.

Duże różnice cen
W 2017 r. w poszczególnych zakresach świadczeń stomatologicznych występowała duża rozpiętość cen (cena za punkt rozliczeniowy) pomiędzy województwami:
- ortodontyczna opieka nad dziećmi z wrodzonymi wadami części twarzowej czaszki, cena minimalna w woj. wielkopolskim wyniosła 252 zł, maksymalna w woj. małopolskim 326 zł;
-  stomatologiczna pomoc doraźna, cena minimalna w woj. mazowieckim wyniosła 360 zł, a maksymalna w woj. łódzkim i pomorskim 800 zł;
- świadczenia dla świadczeniobiorców z grupy wysokiego ryzyka chorób zakaźnych, w tym chorych na AIDS, cena minimalna w woj. podlaskim wyniosła 1,5 zł, a maksymalna w małopolskim 4 zł (za punkt);
- świadczenia ogólnostomatologiczne dla dzieci i młodzieży do 18. r.ż., cena minimalna w woj. świętokrzyskim wyniosła 0,8 zł, a maksymalna w woj. warmińsko-mazurskim  1,4 zł (za punkt).

Zakup świadczeń
Wartość świadczeń z zakresu leczenia stomatologicznego wyniosła w 2017 r. 2,3 proc. w ogólnych kosztach świadczeń, których wartość zamknęła się kwotą 76,348 mld zł.

Jedne z dłuższych okresów oczekiwań odnotowano w  chirurgii szczękowo-twarzowej dla dzieci – 163 dni.

W 2017 r., podobnie jak w latach poprzednich, występowały różnice w dostępie do świadczeń pomiędzy poszczególnymi oddziałami wojewódzkimi NFZ. Spowodowane to było w szczególności deficytem lekarzy specjalistów oraz nierównomiernym rozmieszczeniem kadry i placówek medycznych na terenie kraju.

W leczeniu stomatologicznym udzielono łącznie 71,81 mln świadczeń (w 2016 r. 68,96 mln), obejmując 6,8 mln pacjentów (w 2016 r. 7,0 mln). Wartość świadczeń przypadająca na 10 tys. uprawnionych do świadczeń wynosiła średnio 523,63 tys. zł (o 0,62 tys. zł więcej
niż w 2016 r.) od 425 tys. zł w Mazowieckim do 683 tys. zł w Warmińsko-Mazurskim, a liczba świadczeń przypadająca na 10 tys. uprawnionych do świadczeń wynosiła średnio 21 198 (o 786 świadczeń więcej niż w 2016 r.), od 14 006 w Lubuskim do 33 138 w Lubelskim.