Uważam, że materiał wydany przez Rzecznika Praw Dziecka jest bardzo trafną publikacją. Proszę zwróci uwagę, na fakt, że świadomość lekarzy, w tym lekarzy dentystów w kwestii wykorzystywania seksualnego dzieci jest niewielka. Nie mówię tego, żeby oskarżać stomatologów, tylko zwrócić uwagę, że przecież nikt ich tego nie uczy na studiach, ani później - w trakcie szkolenia podyplomowego czy ustawicznego.

Co więcej, Rzecznik Praw Dziecka zrobił to co do niego należy, ale można również powiedzieć, że wyręczył inne urzędy, które tematem się nie zainteresowały: Ministerstwo Zdrowia czy Polskie Towarzystwo Stomatologiczne. Publikacji nie można traktować wyrywkowo. Nie każdy objaw musi być symptomem wykorzystywania seksualnego. Ale jeżeli lekarz złoży w całość pewne fakty, zapali mu światełko, to może faktycznie dojść do wniosku, że dziecko było wykorzystane seksualnie.

Materiał zawiera bardzo dobre schematy pokazujące np. najczęstsze miejsca przypadkowych urazów u dzieci. Nie zapominajmy o tym, że często nie identyfikujemy ich z przemocą seksualną. Być może dziecko upadło, być może się uderzyło, ale być może przyczyna jest dużo poważniejsza.

Na własne oczy widziałem reakcje lekarzy dentystów, których prosiłem o komentarz do publikacji. Pierwszą było zdziwienie, drugą - myśl, że może oni sami spośród setek dzieci, które siedziały na ich fotelach dentystycznych, „wypuścili", te molestowane.

Nie zapominajmy również o tym, że publikacja instruuje co lekarz dentysta powinien zrobić jeżeli będzie miał podejrzenia, że dziecko jest molestowane.

W materiale są informacje o Niebieskiej Karcie, o tym jaka jest procedura zgłaszania problemu na policję czy do prokuratora. To bardzo ważne, bo wskaźnik zgłaszania przemocy seksualnej wobec dzieci jest w przypadku wszystkich lekarzy bardzo niski.