- Nie żyje wybitny toruński dentysta dr Kazimierz Bryndal
- Dr Bryndal lekarz o niezwykłym autorytecie, wzór zasad etyki i deontologii lekarskiej., w 2009 roku uhonorowany został najwyższym odznaczeniem miejskim - medalem Thorunium
- W 2013 r. za bezinteresowne i społeczne zaangażowanie w tworzenie samorządu lekarskiego otrzymał Nagrodę im. Andrzeja Janusza Fortuny Za zasługi dla polskiej stomatologii
Zmarł dr Bryndal, lekarz dentysta. Ikona polskiej stomatologii
Dr Kazimierz Bryndal za swoją działalność, którą w wyjątkowy sposób przysłużył się dentystycznej społeczności otrzymał w 2013 r. Nagrodę im. Andrzeja Janusza Fortuny Za zasługi dla polskiej stomatologii.
Nagroda została wręczona dr Bryndalowi, podczas XXXIX Konferencji Naukowo--Szkoleniowej w Rytrze, przez prof. Andrzej Matyję (ówczesnego prezesa ORL w Krakowie), który tak zwrócił się do nagradzanego:
Pański dorobek zawodowy na pierwszej linii podstawowej opieki zdrowotnej, Pańska aktywność na polu samorządu lekarskiego, Pański wkład w kreowanie współpracy polskich lekarzy z niemieckimi wystawiają Panu wyjątkowe świadectwo lekarza i działacza bez reszty oddanego zdrowiu polskich obywateli oraz człowieka kładącego fundamenty pod wspólnotę europejską.
Stomatologia. Życiowa pasja
Dr Kazimierz Bryndal urodził się w Toruniu w 1929 roku, gdzie w 10 roku życia zastaje go wojna. Gehenna tych czasów go nie omija. Pozbawiony rodziców, końca wojny doczekał na kaszubskiej wsi. Po powrocie do Torunia podejmuje dalszą naukę w gimnazjum, a w 1948 roku w liceum im. Mikołaja Kopernika uzyskuje świadectwo dojrzałości.
Zaczyna realizować marzenia o medycynie. Pierwsza próba niestety nieudana, co skutkuje podjęciem studiów prawniczych na toruńskim uniwersytecie. Nikt wówczas nie przypuszczał, jak ten rok prawa zaważy na jego dalszej karierze. Po roku dostaje się na Akademię Medyczną w Szczecinie. Wprawdzie nie jak wcześniej zamierzał na wydział lekarski, ale na stomatologię.
Na szczęście tak mu się ta dziedzina spodobała, że mimo iż na początku zamierzał przenieść się na lekarski, nigdy tych zamiarów nie zrealizował. Po uzyskaniu dyplomu krótko pracuje w klinice w Szczecinie i z powodów rodzinnych wraca do Torunia. Podejmuje pracę na terenie województwa bydgoskiego i przez rok jeździ w ruchomym ambulansie stomatologicznym. Jak sam opowiada, szkoła życia, jaką wówczas odebrał, była nie do przecenienia, a niektóre sytuacje życiowe czyniły z ambulansu wręcz wesoły autobus.
Następnie podejmuje pracę w cukrowni w Chełmży, gdzie przez 18 lat jest zakładowym lekarzem dentystą. Działa w zakładowym klubie Limbagdzie spotyka takich ludzi, jak Kydryński czy Hłasko, a w wolnych chwilach trenuje wioślarstwo.
Nietuzinkowość młodego lekarza dostrzegają władze lokalne i w 1968 roku powołują Bryndala na stanowisko Inspektora Stomatologii i szefa protetyki na powiat i miasto Toruń. Po trzech latach otrzymuje stanowisko kierownika Wydziału Zdrowia w Urzędzie Miejskim w Toruniu.
W międzyczasie robi specjalizację z medycyny społecznej i organizacji ochrony zdrowia i przeprowadza reformę służby zdrowia w regionie. W 1974 roku z jego inicjatywy powstaje w Toruniu Centrum Kształcenia Podyplomowego.
Polska stomatologia na drodze do Europy
Ściąga do współpracy kilku naukowców i w 1976 roku odbywa się pierwszy kurs. Jednym z jego uczestników jest dr Andrzej Fortuna. To spotkanie dwóch nietuzinkowych postaci zaowocowało dalszą współpracą. Zaczęły się wyjazdy zagraniczne w celu poznania stomatologii w innych krajach i otworzeniu polskiej stomatologii na świat.
Sukcesem jest podpisanie w Niemczech układu o współpracy izb lekarskich Europy Środkowo-Wschodniej. W 1989 roku jest animatorem współpracy Kujawsko-Pomorskiej Izby Lekarskiej z Izbą Lekarską z Getyngi. Partnerskie kontakty utrzymywane są do dziś. Bierze czynny udział w negocjacjach traktatu akcesyjnego z Unią Europejską, broniąc w Brukseli statusu polskich lekarzy dentystów. Podejmuje działalność w Izbie Lekarskiej w komisji współpracy z zagranicą, a w latach 1997 - 2001 pełni funkcję jej prezesa.
W latach 90. zabiega o wydzielenie stomatologii ze struktur Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego, do którego została przyłączona po likwidacji Centrum Kształcenia Podyplomowego. Efektem tych starań jest powołanie do życia Samodzielnego Wojewódzkiego Centrum Stomatologii, którego zostaje kierownikiem. Pełni tę funkcję do swoich 80. urodzin, kiedy to w 2009 roku odchodzi na zasłużoną emeryturę. Równocześnie, w chwili powstania w 1975 roku województwa toruńskiego, powołuje do życia Toruński Oddział Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego.
Komentarze