- FDI wydała oświadczenie w sprawie leczenia próchnicy głębokiej oraz i leczenia zachowawczego
- Nowoczesne leczenie próchnicy to zabiegi jak najmniej inwazyjne, które zapobiegają rozwojowi choroby, ograniczają jej rozwój i prowadzą do poprawy zdrowia jamy ustnej
- Nadal są nauczane i praktykowane metody leczenia próchnicy opracowane 150 lat temu polegające na usuwaniu całej warstwy zdemineralizowanej i przebarwionej zębiny
Leczenie próchnicy. Usuwać tylko tyle zęba ile konieczne
Prof. Paula Perlea z Komitetu ds. Łączności i Wsparcia Członkostwa FDI przesłała do organizacji członkowskich World Dental Federation oświadczenie dotyczące próchnicy zębiny i zabiegów z zakresu stomatologii zachowawczej.
- Zasady obowiązujące obecnie w kariologii wskazują na poziom twardości zębiny objętej procesem próchnicowym jako kryterium usuwania tkanki próchnicowej z ubytków, przede wszystkim w celu zachowania zdrowej miazgi. Jednak zasady całkowitego usuwania zdemineralizowanej i przebarwionej zębiny – opracowane około 150 lat temu przez dr. G. V. Blacka2 – są nadal nauczane na uczelniach stomatologicznych i praktykowane przez bardzo wielu lekarzy dentystów na świecie. A to oznacza, że najnowsze dowody naukowe dotyczące usuwania tkanek objętych procesem próchnicowym oraz opracowywania ubytków nie mają wystarczającego przełożenia na program studiów stomatologicznych oraz na praktykę kliniczną, co skutkuje zbędnym usuwaniem tkanek zęba, pisze prof. Perlea.
Oszczędne leczenie. Dłuższe życie zęba
Współczesne metody usuwania zębiny próchnicowej opracowane zgodnie z wynikami badań opartych na dowodach naukowych mają na celu utrzymanie żywej miazgi zębów z głębokimi ubytkami, a w konsekwencji wydłużenia ich żywotności.
Próchnica zębów to choroba wynikająca ze zmiany biofilmu jamy ustnej ze zrównoważonego na populację drobnoustrojów wywołujących próchnicę, których pożywką są cukry dostarczane wraz z pożywieniem – prowadzi to do demineralizacji tkanek twardych, a objawem choroby są zmiany próchnicowe, przypomina oświadczenie FDI.
Zgodnie z zasadami etycznymi, postępowanie w przypadku zmian próchnicowych powinno obejmować przeprowadzanie procedur w sposób jak najmniej inwazyjny, który pozwoli zapobiec rozwojowi choroby, ograniczy jej dalszą progresję oraz umożliwi pacjentowi zachowanie i poprawę zdrowia jamy ustnej.
Zasady postępowania. Uznawane przez FDI
Wytyczne kliniczne w zakresie usuwania tkanki próchnicowej w zębinie i w zębach bezobjawowych:
- zachowuj tkanki zębiny, które nie są zdemineralizowane oraz tkanki, w których następuje remineralizacja;
- zadbaj o odpowiednie uszczelnienie, mocując wypełnienie na zdrowej zębinie i/lub szkliwie, kontrolując w ten sposób zmianę próchnicową i inaktywując pozostałe bakterie;
- ogranicz do minimum dyskomfort pacjenta i dolegliwości bólowe;
- zadbaj o zdrowie miazgi, zachowując resztki zębiny i zapobiegając obnażeniu miazgi, tj. w razie potrzeby w pobliżu miazgi zachowaj zębinę miękką dotkniętą próchnicą;
- zadbaj o uzyskanie maksymalnej trwałości wypełnienia poprzez usunięcie odpowiedniej ilości miękkiej zębiny, aby zastosować trwałe wypełnienie o wystarczającej objętości i sprężystości, a tym samym zapewnić prawidłowe uszczelnienie.
Światowa Federacja Dentystyczna zaleca, aby członkowie krajowych towarzystw stomatologicznych oraz studenci uczelni medycznych:
- w swojej codziennej praktyce stosowali wyniki badań opartych na dowodach naukowych;
- unikali inwazyjnych metod leczenia, polegających na całkowitym usuwaniu tkanki próchnicowej w pobliżu miazgi;
- praktykowali, a także promowali mniej inwazyjne i chroniące zęby metody usuwania próchnicy zalecane przez International Caries Consensus Cooperation (ICCC), takie jak selektywne usuwanie tkanki próchnicowej do miękkiej lub twardej zębiny, opracowanie częściowe i czasowe wypełnienie ubytku (step-wise excavation), technika Halla, atraumatyczne leczenie odtwórcze (ART) oraz – gdy jest to wskazane – niechirurgiczne metody leczenia próchnicy (np. użycie diaminofluorku srebra).
Komentarze