Od 2008 r. w: Austrii, Słowenii, Wielkiej Brytanii oraz na Malcie daje się zaobserwować wzrost liczby dentystów - obcokrajowców. Z kolei w Szwecji oraz w Portugalii prowadzona jest polityka, w wyniku której w kilku ostatnich latach zmniejszyła się liczba pracujących dentystów - cudzoziemców. Statystykę taką podaje Council of European Dentists.

Danych o liczbie obcokrajowców - dentystów nie podają: Chorwacja, Grecja i Dania. Z kolei Cypr, Lichtenstein oraz Luksemburg nie mają własnych szkół kształcących lekarzy - dentystów, tak więc w krajach tych zdecydowana większość praktykujących stomatologów to cudzoziemcy (oprócz nielicznych obywateli wyjeżdżających za granicę na studia stomatologiczne).

Przemieszczanie się dentystów w poszukiwaniu pracy jest naturalnym zjawiskiem na terenie UE. Co do zasady nie ma państw członkowskich, w których strukturalne bezrobocie dotykałoby dentystów, jakkolwiek praktycznie wszędzie okresowo - pomimo poszukiwań - pewna grupa lekarzy dentystów może pozostawać bez pracy.

W 2003 r. większe problemy z zatrudnieniem mieli dentyści w 10 krajach UE, w 2008 r. liczba ta spadła do pięciu (Chorwacja, Finlandia, Niemcy, Grecja oraz Włochy), ale już w 2013 - 2014 r. znowu lista ta się wydłużyła - do 11 krajów. Są to: Austria, Chorwacja, Bułgaria, Finlandia, Niemcy, Grecja, Węgry, Włochy, Luksemburg, Szwajcaria oraz Wielka Brytania.

Udział procentowy lekarzy dentystów - obcokrajowców (według CED)

Państwo

Udział proc.

Szwajcaria

30,0

Wielka Brytania

26,0

Irlandia

24,0

Hiszpania

20,0

Norwegia

17,0

Austria

16,0

Islandia

13,0

Malta

12,0

Portugalia

9,0

Węgry

8,0

Słowenia

8,0

Holandia

7,0

Słowacja

6,0

Szwecja

4,0

Czechy

3,5

Łotwa

3,0

Finlandia

3,0

Francja

3,0

Rumunia

2,5

Litwa

2,3

Niemcy

2,2

Polska

2,0

Belgia

1,5

Włochy

1,0

Bułgaria

0,8

Estonia

0,2