Na taki związek wskazali naukowcy z Umea University oraz ze Stockholm University (Szwecja), a także z Institute of Clinical Dentistry w Troms (Norwegia). W badaniu wzięło udział 273 ochotników w wieku od 55 do 80 lat. Uczestnicy eksperymentu, którzy wykazali gorszą od średniej pamięć, mieli nie więcej niż 20 własnych zębów. W 70 proc. przypadków braki dotyczyły zębów trzonowych.

Skandynawscy uczeni wykazali, że starsi ludzie, mające w całości własne uzębienie, wykazywali się średnio o 4 proc. lepszą pamięcią niż osoby bezzębne. Różnicy tej nie da się wytłumaczyć błędami wynikającymi z niedokładności analizy.

Według naukowych teorii, impulsy generowane w wyniku ruchu szczęki uzbrojonej w zęby doprowadzane są do ściśle określonych rejonów mózgu, a tam przetwarzane w sygnały stymulujące pamięć, i to zarówno tę świeżą, jak i retrospektywną. Osoby bezzębne siłą rzeczy wytwarzają mniej pobudzających impulsów, a więc ich mózg jest stymulowany w mniejszym stopniu niż być powinien.

Autorzy opracowania naukowego zastrzegają jednocześnie, że przyczyną słabszej pamięci może być także specyficzna dieta, którą - chcąc nie chcąc zaczynają stosować ludzie mający problemy z przeżuwaniem pokarmu. Mniej witamin, mniej protein może być jedną z przyczyn słabszej pracy mózgu.

Ze spostrzeżeniami skandynawskich naukowców korespondują ustalenia amerykańskich specjalistów z University of California, którzy przez 18 lat analizowali stan zdrowia 5,5 tys. osób w wieku powyżej 18 lat. Okazało się, że ludzie, którzy myją zęby rzadziej niż raz dziennie - muszą się liczyć ze zdecydowanie większym ryzykiem (o  65 proc.) wystąpienia demencji w porównaniu do rówieśników, którzy używają szczotki do zębów co najmniej trzykrotnie w ciągu doby. Nie koniec na tym. Ustalono, że w mózgu osób cierpiących na chorobę Alzheimera nader często wykrywana jest bakteria towarzysząca paradontozie. Przypadek?

Wyniki skandynawskich badań opublikowane zostały w internetowym wydaniu European Journal of Oral Sciences.