Zdawałoby się, że nie powinno być dylematu. W końcu lekarz dentysta staje przed wysokim sądem, przed którym nic nie wolno ukrywać.

Lekarz stając przed sądem cywilnym nie powinien ujawniać tajemnicy zawodowej, której powiernikiem stał się w trakcie udzielania pomocy medycznej.

W trakcie „zwykłego” postępowania cywilnego lekarz nie może ot tak opowiadać o szczegółach związanych z leczeniem. Najpierw powinien zapytać pacjenta o zgodę na ujawnienie tajemnicy lekarskiej.

Jeżeli występuje w procesie w charakterze strony (pozwanego), wówczas dla własnej obrony może taką tajemnicę ujawnić bez uzyskiwania na to zgody. Jednak w sprawie innego podmiotu, powinien postarać się o zwolnienie z tajemnicy zawodowej - przez pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego.

Postępowanie przed sądem cywilnym tym różni się od postępowania karnego, dyscyplinarnego, czy przed wojewódzką komisją ds. orzekania o zdarzeniach medycznych, że lekarz nie jest z urzędu zwolniony z obowiązku zachowania tajemnicy.

W takich sprawach możliwe staje się skierowanie do sądu pozwu o zadośćuczynienie za naruszenie prawa pacjenta do zachowania w tajemnicy informacji z nim związanych. Decyzja oczywiście będzie należała do zainteresowanego.

Tematu, związanego z naruszeniem tajemnicy zawodowej, wcale nie byłoby, gdyby personel medyczny lepiej znał prawne obowiązki dotyczące całego procesu leczenia.

Aż prosi się zacytować starą rzymską maksymę mówiącą, że nieznajomość prawa szkodzi.

Michał Grabiec, radca prawny specjalizujący się w tematyce prawa medycznego. Zajmuje się obsługą prawną podmiotów leczniczych i reprezentacją procesową w medycznych postępowaniach cywilnych, karnych i dyscyplinarnych. Prowadzi wykłady i szkolenia z zakresu prawa medycznego. Twórca blogów oskarzeni.pl oraz blogoprawachpacjenta.com.pl, autor e-booka pt. „Prawa pacjenta dla lekarzy".