Sąd Rejonowy ujawnił, że procedury medyczne stosowane w Areszcie Śledczym odbiegały od obowiązujących standardów opieki dentystycznej, w szczególności standardów leczenia kanałowego zębów. Wprawdzie stan uzębienia powoda w momencie osadzenia wskazywał na poważne, długofalowe zaniedbania po jego stronie w zakresie higieny, profilaktyki oraz leczenia chorób jamy ustnej, nie stanowi to podstawy do zanegowania nieprawidłowości w podjętym wobec powoda leczeniu endodontycznym. Leczenie to zostało rozpoczęte, nie było jednak należycie kontynuowane i nie zostało doprowadzone do końca na przestrzeni trzech lat, powinno natomiast zgodnie z obowiązującymi procedurami zakończyć się w ciągu 4 tygodni.

Wyrokiem z 26 września 2018 r.,  Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi zasądził od Skarbu Państwa – Aresztu Śledczego na rzecz osadzonego kwotę 5.000 zł tytułem zadośćuczynienia. Areszt Śledczy próbował odwołać się od tego wyroku, ale bezskutecznie.

Osadzony  przebywał w Areszcie Śledczym  w okresie od 16 września 2010 roku do 7 marca 2014 roku. W placówce działają trzy gabinety stomatologiczne. Więźniowie sami zapisują się na wizyty. Powód podjął leczenie stomatologiczne w pozwanym Areszcie. Kontynuował je następnie w Zakładzie Karnym, do którego został przeniesiony. 

Jak więźnia leczono
Po raz pierwszy więzień zapisał się na wizytę do stomatologa  18 października 2010 r., oczekiwał na wizytę prawie miesiąc. W przeprowadzonym wówczas badaniu stomatologicznym stwierdzono liczne ubytki próchnicowe w szczęce i żuchwie, zarówno w odcinkach bocznych jak i przednich. Rozpoczęto leczenie zachowawcze. Następnie powód był przyjmowany na wizyty w gabinetach stomatologicznych pozwanej jednostki 18 razy. Pięciu wizyt nie odnotowano w książeczce zdrowia powoda. Podczas wizyt prowadzone było leczenie zachowawcze, endodontyczne i chirurgiczne. Stan uzębienia powoda przy przyjęciu do pozwanej jednostki był zły i wymagał wielu różnorodnych zabiegów leczniczych, co wskazuje na wcześniejsze duże zaniedbania w tym zakresie.

Wykonano zdjęcie pantomograficzne zębów dolnych z celowaniem na zęby 31, 41. Badanie wykazało duże zmiany w obrębie wierzchołków obu korzeni w/w zębów z widocznym przepchnięciem ciała obcego poza wierzchołek w zębie 31 – prawdopodobnie część złamanego narzędzia kanałowego. Widoczne było również rozpoczęcie leczenia kanałowego w obu zębach bez jego zakończenia z ostatecznym wypełnieniem światła kanałów korzeniowych. Nie jest możliwe stwierdzenie, czy do złamania narzędzia doszło w Areszcie, czy w Zakładzie Karnym. Złamanie narzędzia kanałowego w procedurach opracowania kanału zęba należy do typowych powikłań w tego rodzaju leczeniu i może skutkować utratą zęba leczonego kanałowo w przypadku braku możliwości wyjęcia narzędzia. O możliwości wystąpienia takiego powikłania pacjent powinien zostać poinformowany przed rozpoczęciem leczenia. Najczęstszą przyczyną ostrego początkowego zapalenia tkanek okołowierzchołkowych (zwanego również ostrym wierzchołkowym zapaleniem kości) są nieodwracalne rozlane zapalenia, martwica miazgi oraz urazy jatrogenne (np. mechaniczne). Objawy subiektywne to w fazie początkowej ból sprowokowany, występujący przy nagryzaniu, w późniejszym okresie ból samoistny (ćmiący) z częstym występowaniem remisji. Pacjent bez trudu potrafi wskazać chory ząb. Aż pięć zębów  (18, 24, 31, 41, 46) leczono  endodontycznie, gdyż występował w nich ostry proces zapalny. Leczenie zostało prawidłowo podjęte, lecz nie było kontynuowane.