- kontroli parametrów (poprzez analizę wskaźników fizycznych zainstalowanych w autoklawie);
- indykatorów chemicznych;
- w ramach walidacji całego procesu z zastosowaniem specjalnych czujników.

Wyszczególniono klasy indykatorów (od 1 do 6).

Wskaźnik klasy 1 (usytuowany na zewnątrz opakowań sterylizacyjnych).
- rejestruje zwykłe oddziaływanie cieplne;
- nie rejestruje dokładnej temperatury;
- nie rejestruje czasu oddziaływania;
- pozwala na stwierdzenie, że wsad znajdował się w sterylizatorze.
Stosowane są kontrole bieżące za pomocą nadrukowanych na opakowaniach wskaźników chemicznych klasy 1.

Wskaźnik klasy 2:
- spełnia szczególne wymogi, które powinny być zapewniane przez systemy wskaźnikowe

Wskaźnik klasy 5:
- opisuje indykatory wieloparametrowe, rejestrujące wszystkie krytyczne parametry;
- są polecane jako wskaźniki do kontroli wsadu dekontaminowanego w sterylizatorach parowych (szczególnie do kontroli instrumentów naruszających ciągłość tkanki).

Systemy kontrolne PCD (Process Challenge Device), które najłatwiej i najszybciej symulują wsady sterylizacyjne.

Pozostałe klasy nie mają dla lekarzy dentystów większego znaczenia.

W stomatologii najbardziej rozpowszechniony jest test Helix. To rurka o długości ok. 1,5m i przekroju 2 mm. Na końcu jest kapsułka z indykatorami. Test Helix jest łatwy w użyciu i cenowo przystępny.

Indykatory chemiczne opisano w polskiej normie PN EN ISO 11140-1, stanowiącej streszczenie normy unijnej EN 867-1 i mającej ważność międzynarodową.

Indykatory biologiczne będące szczepami bakterii, odpornymi na czynniki sterylizujące (zazwyczaj stosowane do kontroli okresowej). 
Sanepid wymaga, aby użytkownicy autoklawów przeprowadzali tego typu testy nie rzadziej niż raz w miesiącu.
Norma Europejska 13060, która odnosi się do małych sterylizatorów, nie nakazuje kontroli wskaźnikami biologicznymi.

Test biologiczny może być utrudniony ze względu na:
- trudne umieszczanie sporali we wsadzie,
- kłopotliwy transport pomiędzy sterylizatorem a laboratorium;
- długi czas inkubacji (potrzebny do analizy).

Testy biologiczne szybkiego odczytu nie zapewniają natychmiastowej oceny skuteczności sterylizacji.

Przechowanie opakowanego wsadu 
Jednorazowo opakowany wsad sterylny powinien być od razu wykorzystany do zabiegu (albo przechowywany w odpowiednim miejscu, które zapewnia ochronę przed zakurzeniem).
Opakowane instrumenty można przechowywać przez trzy miesiące. Istnieją opakowania jednorazowe, dwurazowe i wielorazowe. W przypadku opakowania tekstyliami każda warstwa stanowi jedno opakowanie, przez które musi przeniknąć para.
Najczęściej spotykane opakowania: papierowo - foliowe (jedna strona z papieru - druga strona z folii). Powinny one spełniać wymogi normy EN 868. Opakowania składające się wyłącznie z folii w zasadzie nie powinny być stosowane.