Co zadecydował Sąd Okręgowy
Sąd Okręgowy ustalił, że w lutym 2013 roku dentysta, mimo że zaplanowano u powódki, za jej zgodą, usunięcie zęba 27, to usunął sąsiedni ząb 26. Zarówno ząb 26 jak i 27 nie były zdrowe. Poprzednio były leczone, ale leczenie przerwano. Uszczerbek na zdrowiu pacjentki związany z nieprawidłową ekstrakcją zęba wynosi 1 proc. Następnie dentysta usunął ząb 27, a w konsekwencji w drugiej ćwiartce (lewa część górnego łuku zębowego) kobieta została pozbawiona całkowicie zębów trzonowych. Zdaniem Sądu Okręgowego nie można obecnie dokonać oceny pracy protetycznej związanej z wykonaniem i założeniem przez dentystę mostu 24.25.0, a to w związku z faktem wykonania później  powtórnie tego mostu w gabinecie innego lekarza stomatologa. Natomiast most 47.0 wykony przez dentystę stanowił przyczynę stanu zapalnego dziąsła w maju 2014 r. Nie zaobserwowano go podczas badania powódki przez biegłego w sierpniu 2014 r. W ocenie Sądu Okręgowego każde uzupełnienie protetyczne niesie ze sobą ryzyko problemów z samooczyszczaniem i utrzymaniem prawidłowej higieny. Co nawet przy prawidłowo wykonanej pracy protetycznej, może skutkować epizodami miejscowego stanu zapalnego, nie może jednak dyskwalifikować mostu, tym bardziej, że od czasu wykonania mostu 47.0 w marcu 2013 r. brak informacji o jakichkolwiek korektach zgryzowych tego mostu. Powódka była niezadowolona z mostów protetycznych wykonanych przez dentystę. Za te usługi stomatologiczne pacjentka nie zapłaciła. Nadal korzysta z mostu 47.0, natomiast most 24.25.0 wykonała na nowo u innego stomatologa.

W tych okolicznościach Sąd Okręgowy uznał roszczenie powódki o zapłatę zadośćuczynienia za zasługujące na uwzględnienie co do zasady, ale nie w pełnej wysokości dochodzonej pozwem. Określając jego wysokość Sąd Okręgowy przyjął, że niewątpliwie pozwany dokonał usunięcia niewłaściwego zęba, wykonał jeden most protetyczny nieprawidłowo, źle zaplanował i przeprowadził postępowanie terapeutyczne poprzedzające jego wykonanie. Natomiast drugi most „ jak się wydaje” wykonał prawidłowo, skoro powódka z niego nadal korzysta. Wskazał, że zabiegi stomatologiczne wiązały się z odczuwaniem przez powódkę bólu, jednak pamiętać należy, że nawet prawidłowo wykonane zabiegi stomatologiczne często wiążą się z bólem i wymagają odpowiedniego leczenia. 

Jednocześnie Sąd Okręgowy przyjął, iż dokonano manipulacji w dokumentacji medycznej próbując zatuszować pomyłkę w określeniu zęba do usunięcia. Ostatecznie Sąd w ramach zadośćuczynienia przyznał pacjentce kwotę 5 tys.zł. Za nieuzasadnione natomiast uznał roszczenie niematerialne w postaci żądania przeprosin w prasie. 

Apelację od tego wyroku złożyły obie strony.

Sąd Apelacyjny zostawia sprawę otwartą:
Sąd wskazał, że żądanie pozwu w zakresie zadośćuczynienia nie zostało sformułowane precyzyjnie, nie można z niego wywnioskować jakiej kwoty zadośćuczynienia pacjentka domaga się z tytułu dokonania omyłkowo ekstrakcji zęba 26, jakiej z tytułu niewłaściwego leczenia protetycznego, a jakiej z tytułu naruszenia innych niż zdrowie dóbr osobistych. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd (po sprecyzowaniu przez pacjentkę żądania co do wysokości roszczenia) w oparciu o złożone przez strony wnioski dowodowe, uzupełni postępowanie dowodowe w części dotyczącej oceny leczenia protetycznego powódki i jego skutków oraz dokona oceny zasadności i wysokości zgłoszonych żądań.

Sygn. akt V ACa 468/15