Pacjentka zgłosiła się do dentystki, która stwierdziła w jamie ustnej kobiety:
- w szczęce brak zębów trzonowych i przedtrzonowych po stronie prawej, z wyjątkiem siódemki,
- brak wszystkich zębów przedtrzonowych i trzonowych po stronie lewej,
- obecność korzenia kła po stronie prawej bez korony zęba,
- liczne ubytki próchnicowe w pozostałych zębach po obu ich stronach i starte brzegi zębów siecznych (jedynek i dwójek),
- w żuchwie obustronny brak wszystkich trzonowców.

Dentystka zaproponowała pacjentce ekstrakcję korzenia kła górnego i wykonanie protezy szkieletowej dolnej, lecz kobieta nie wyraziła zgody, twierdząc że zależy jej na leczeniu przednich górnych zębów i utrzymaniu własnego uzębienia. W tej sytuacji powstał zaakceptowany przez pacjentkę plan leczenia kanałowego, wykonanie wkładu koronowo - korzeniowego z porcelanową koroną na metalu oraz wykonanie akrylowych protez zębowych refundowanych przez NFZ.

Leczenie trwało  pięć miesięcy. Po wyleczeniu korzenia górnej prawej trójki został zacementowany wkład koronowo - korzeniowy. Za wkład ten pacjentka zapłaciła 700 zł, gdyż świadczenie to nie było refundowane przez NFZ. Protezy został oddane pacjentce. Tydzień wcześniej wkład koronowo - korzeniowy zęba 13 obluzował się i trzeba go było ponownie zacementować. Dentystka  informowała pacjentkę, że powinna systematycznie nosić protezy. Następnie zostały wyleczone pozostałe ubytki próchnicowe.

Po roku pacjentka pojawiła się u dentystki narzekając na uwierającą ją protezę, wkład koronowy wypadł ponownie, a korzeń był zniszczony przez próchnicę. Tym razem dentystka zaproponowała usunięcie go i wykonanie nowej protezy, ale pacjentka więcej się już u niej nie pojawiła.

Kobieta wystąpiła do sądu domagając się od dentystki 10 200 zł. Dwa lata później pacjentka straciła ząb 23, który złamał się w wyniku przeciążenia zgryzu z powodu nie noszenia protez.

Sąd Rejonowy orzekł, że dentystka działała prawidłowo i nie spowodowała uszczerbku na zdrowiu powódki. A  zmiany jakie zachodziły w uzębieniu  pacjentki po zakończeniu leczenia były zawinione przez nią samą, gdyż zignorowała informację o bezwzględnej konieczności użytkowania protez mimo dyskomfortu, jaki mogły na początku noszenia powodować. Jako że pozwoliła na rozwój próchnicy w korzeniu zęba 13, zwrot 700 zł za jego leczenie także jej się nie należy.

Pacjentka odwołała się od wyroku, ale i w sądzie apelacyjnym nic nie wskórała, bowiem sąd podtrzymał wyrok pierwszej instancji.

Po pierwsze bowiem powódka po odcementowaniu wkładu nie podjęła żadnych działań zapobiegających powstaniu próchnicy w korzeniu zęba 13,  co więcej po stwierdzeniu próchnicy w tym korzeniu przez dentystkę pacjentka nie podjęła żadnego leczenia tej próchnicy.

Po drugie - wystąpiła z roszczeniami przeciwko pozwanej dopiero po prawie 5 latach od zakończenia leczenia, mimo że powszechnie wiadomo, że stan uzębienia się zmienia, a zmiany próchnicowe postępują dynamicznie. W efekcie tych zmian korzeń zęba 13 ulegał absorpcji i jak stwierdził biegły - jego stan nie pozwalał stwierdzić, czy wykonane uzupełnienie protetyczne w postaci wkładu i korony posiadało prawidłową retencję.

Protezy zostały wykonane prawidłowo, lecz nie były użytkowane przez powódkę, a to z kolei prowadziło do zbytniego obciążania zębów przednich i mogło być przyczyną odcementowywania się wkładu zęba 13.

Sąd Okręgowy stwierdził zatem, że apelacja powódki jest niezasadna.

Sygn. akt II Ca 263/16