Taka zasada dotyczy zarówno recept wystawianych w postaci papierowej, jak i elektronicznej.

Zmiana wynika z faktu uchylenia od 1 lipca 2020 r. obowiązywania art. 96a ust. 8 pkt 2 ustawy z 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 944, z późn. zm.) na mocy art. 4 pkt 4 lit. i ustawy z 19 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrażaniem rozwiązań w obszarze e-zdrowia (Dz. U. poz. 1590).

Art. 96a ustawy z 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne określający zakres danych, jakie muszą znaleźć się na recepcie, niewątpliwie pełni rolę wiodącej regulacji systemowo determinującej zakres danych, które mają być przetwarzane przez podmioty uczestniczące w procesie wystawiania i realizacji recept. Dlatego też pozostałe zasady dotyczące wystawiania i realizacji recept wyrażone w przepisach obowiązujących powinny być interpretowane w sposób spójny z kierunkową regulacją. Wobec

Zniesienie obowiązku zamieszczania identyfikatora OW NFZ właściwego dla miejsca zamieszkania świadczeniobiorcy na recepcie, powoduje, że informacji tej nie trzeba odnotowywać również na dokumentach związanych z realizacją recepty np. w Dokumencie Realizacji Recepty oraz nie musi być ona przekazywana oddziałom wojewódzkim NFZ wśród danych o obrocie lekami wynikających ze zrealizowanych recept.

Jednocześnie zniesienie tego obowiązku nie powoduje zakazu wpisywania na recepcie identyfikatora oddziału wojewódzkiego NFZ, a odnotowanie takiej danej na recepcie nie powinno skutkować odmową realizacji recepty.