Czasami na najprostsze pytania padają niezbyt oczywiste odpowiedzi.

Co robi lekarz dentysta w pracy?

Nachyla się.

Połowę czasu w trakcie codziennego dyżuru lekarz dentysta znajduje się w pozycji nachylonej (wykonuje od 200 do 400 powtarzających się skłonów oraz od 1,0 tys. do 1,2 tys. jednakowych ruchów rąk). Nic zatem w tym dziwnego, że u jednej trzeciej dentystów występują skrzywienia kręgosłupa.

Długotrwałej postawie w pozycji nachylonej towarzyszą zagrożenia:

- wypadnięcie jądra miażdżystego;

- rwa kulszowa;

- nadmierne obciążenie mięśni: szyi, grzbietu, ramion, barków, brzucha i kończyn dolnych.

Szczególnym niebezpieczeństwem dla dentysty jest konieczność utrzymywania przez dłuższy czas ramion w pozycji wzniesionej (i to przy jednoczesnym wykonywaniu precyzyjnych ruchów).

Pamiętać należy, że bardzo niekorzystną jest sytuacją, gdy łokieć dentysty znajduje się w płaszczyźnie ponad płaszczyzną dłoni i przedramienia. W takiej pozycji bowiem wyjątkowo znaczące są obciążenia mięśni obręczy barkowej.

Powtarzające się ruchy nadgarstka mogą doprowadzić do powstawania zespołu cieśni nadgarstka.

Długotrwała pozycja stojąca sprzyja powstawaniu:

-  stopy płasko - koślawej (nieprawidłowe ustawienie łuków poprzecznych i podłużnych);

- zmian zwyrodnieniowo - zapalnych układu kostno stawowego;

-  uszkodzeń obwodowego układu nerwowego;

- zaburzeń w krążeniu żylnym.

Czytaj także:

Stosujesz ostre narzędzia? Uważaj będą ostre przepisy

Identyfikacja zagrożeń w pracy dentysty

Ocena ryzyka zawodowego stomatologa

Co robi lekarz dentysta w pracy?

Naraża się na oddziaływanie chorobotwórczych drobnoustrojów.

Istnieje wysokie ryzyko przedostania się do organizmu dentysty chorobotwórczych mikroorganizmów, których nosicielem jest pacjent. Na liście chorób zawodowych stomatologów znajdują się zatem m.in.:

- przewlekłe choroby oskrzeli, wywołane działaniem substancji powodujących napadowe stany spastyczne i choroby płuc z odczynami zapalno wytwórczymi;

- przewlekłe zapalenie oskrzeli;

- przewlekłe zanikowe, przerostowe i alergiczne nieżyty błon śluzowych nosa, gardła, krtani i tchawicy (w kontakcie substancji o silnym działaniu drażniącym i uczulającym);

- zespół wibracyjny.