Mężczyzna zgłosił się do gabinetu dentystyki w celu leczenia protetycznego. Lekarka leczenie przeprowadziła wykonując na zębach szczęki 16-13-21 most porcelanowy górny prawy na podbudowie cyrkonowej. Niestety, po roku most się złamał na filarze 13. Dentystka zacementowała nowy most porcelanowy. Upłynął kolejny rok i pacjent zjawił się ponownie w jej gabinecie z podobnym uszkodzeniem pracy protetycznej. I tym razem - w ramach reklamacji - most został wymieniony na nowy. Jednak dentystka przestrzegła mężczyznę, że jeśli zdarzy się to po raz trzeci, potrzebne będzie zastosowanie implantu, toteż gdy okazało się po pół roku, że most się złamał, lekarka odmówiła uwzględnienia reklamacji.

Pacjent podjął leczenie u innego lekarza stomatologa, który wykonał nową protezę (praca pełnokonturowa cyrkonowa) i ta na razie służy pacjentowi bezawaryjnie. Za usługę mężczyzna zapłacił lekarzowi  4 tys. zł. Przed sądem domagał się od dentystki zapłaty 4 tys. zł tytułem naprawienia szkody wynikłej z wadliwego wykonania usługi protetycznej. Pacjent był przekonany, że do pęknięcia mostu po raz trzeci doszło na skutek popełnienia przez dentystkę błędu, ponieważ most został wykonany i zamontowany wadliwie, być może wina leżała po stronie złej jakości materiału.

Dentystka broniła się dowodząc, że leczenie protetyczne, które wykonała dla pacjenta  prowadziła w sposób staranny i zgodny ze sztuką lekarską oraz obowiązującą w tym zakresie wiedzą medyczną. Niestety, mężczyzna ma zaburzenia funkcjonowania stawów skroniowo-żuchwowych i prawdopodobnie bruksizm. Mimo że był tego faktu świadomy, nie zgodził się na inne rozwiązanie protetyczne,  na przykład na implanty. Tymczasem takie leczenie byłoby dla niego korzystniejsze, o czym dentystka go informowała. Stąd nie można mówić o jej błędzie, bo lecząc mężczyznę go nie popełniła.

Co ustalił Sąd Rejonowy
Mężczyzna gdy zgłosił się do pozwanej celem leczenia protetycznego miał braki skrzydłowe w żuchwie obustronne z zachowanymi korzeniami zębów trzonowych 47 i 37 przeleczonymi endodontyczne. Pacjent miał w szczęce od zęba 13 do 27 most metalowy licowany akrylem. Skoro nie posiadał zębów najistotniejszych dla funkcji żucia, obustronnie w żuchwie i po stronie prawej doszło do patologicznego starcia zębów siecznych zachowanych w żuchwie.

Proces leczenia pacjenta był prawidłowy, zgodny z aktualną wiedzą i sztuką medyczną. Część wykonanych przez dentystkę prac protetycznych jest przez mężczyznę nadal użytkowana. Lekarka wykonując te prace nie popełniła błędu w sztuce lekarskiej, a jedynie doszło do powikłania w postaci pęknięcia mostu ceramicznego. 

U pacjenta stwierdzono mechaniczne uszkodzenia mostów i ubytki porcelany. Stan pozostałych zębów w żuchwie i widoczne ubytki niepróchnicowego pochodzenia o charakterze abfrakcji i atrycji świadczą o przeciążeniach, które mają wpływ na uzupełnienie protetyczne i ich ewentualne uszkodzenia.

Dentystka miała świadomość zagrożeń wynikających z istniejących u mężczyzny parafunkcji i dysfunkcji. Zastosowane przez nią uzupełnienie protetyczne i sposób jego wykonania nie było obarczone błędem medycznym. Do pęknięcia mostu doszło na skutek działania sil żucia, urazu mechanicznego oraz braku osłony w postaci szyny relaksacyjnej, która zabezpiecza przed niekontrolowanym ekstremalnym działaniem np. sił w czasie snu. Pęknięcie mostu ma charakter powikłania. Pomiędzy wykonaniem uzupełnienia protetycznego a pęknięciem mostu nie istnieje związek przyczynowy.

Sąd oddalił powództwo, a na rzecz dentystki zasądził od pacjenta  kwotę 2,1 tys. zł tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Sygn. akt III C 415/18