Tym samym sędziowie NSA podali rękę lekarzom i lekarzom dentystom w ich walce o zachowanie tajemnicy lekarskiej. Wyrok, który uchylił niekorzystny dla medyków werdykt WSA z 29 stycznia 2014 r., zapadł 4 marca.

Przypomnijmy zatem, że wyrok ten (WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 29 stycznia 2014 r., I SA/Go 624/13) wywołał niemałe zamieszanie w środowisku lekarskim. Sędziowie rozpatrywali skargę jednego z lekarzy na grzywnę nałożoną w postępowaniu kontrolnym przez urząd skarbowy.

Wyrok ten był niekorzystny dla lekarza. Przedstawiamy fragment uzasadnienia:
W ocenie sądu, dane pacjentów obejmujące imię i nazwisko, adres nie są objęte tajemnicą medyczną, nie są to dane medyczne. W kontekście brzmienia art. 26 ustawy z 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2009 r. Nr 52, poz. 417 z późn. zm.) należy odróżnić dane identyfikujące pacjenta od stanowiących dokumentację medyczną danych o jego stanie zdrowia i udzielonych świadczeniach.

Brak jest podstaw do stwierdzenia, że dane osobowe stanowią jednocześnie dane o charakterze medycznym. Ustawodawca zakres chronionych danych medycznych ograniczył bowiem wyłącznie do informacji związanych z pacjentem, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu lekarza. Przy czym, zgodnie z ustawą z 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2011 r. Nr 277, poz. 1634 z zm.), wykonywanie zawodu lekarza polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, w szczególności na: badaniu stanu zdrowia, rozpoznawaniu chorób, zapobieganiu im, leczeniu i rehabilitacji chorych, udzielaniu porad lekarskich, a także wydawaniu opinii i orzeczeń lekarskich.

Całość wywodu na ten temat podaliśmy za radcą prawnym Anną Krauze tutaj.

Z orzeczeniem tym nie zgodziło się wiele podmiotów. Skargę kasacyjną do NSA wniósł sam lekarz, jak i Rzecznik Praw Obywatelskich. Do postępowania w charakterze uczestnika dopuszczono także NIL.