• Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej negatywnie ocenia projekt ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych zawodów medycznych
• Przewidziane w projekcie poziomy minimalnych wynagrodzeń pracowników  medycznych  są nieadekwatnie niskie w odniesieniu do kompetencji, doświadczenia tych pracowników oraz znaczenia wykonywanej przez nich pracy
• Utrzymywanie tak niesatysfakcjonującego poziomu wynagrodzeń pracowników  ochrony zdrowia będzie w dalszym ciągu pogłębiać kryzys tego systemu

CZYTAJ WIĘCEJ

MZ o najniższym wynagrodzeniu stomatologów

CZYTAJ WIĘCEJ

Wyjątkowo minimalne płace minimalne w ochronie zdrowia

Ministerstwo Zdrowia lekceważy postulaty środowiska medycznego

Projekt ustawy nie realizuje postulatów środowiska medycznego, które doprowadziły do protestu pracowników zawodów medycznych w 2021 r. Współczynniki pracy, określające poziom minimalnych wynagrodzeń dla poszczególnych grup zaszeregowania pracowników medycznych, w istotny sposób odbiegają od oczekiwań wyrażonych w postulatach Ogólnopolskiego Komitetu Protestacyjno-Strajkowego Pracowników Ochrony Zdrowia.

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej podkreśla, że postulowany od wielu lat przez samorząd lekarski poziom minimalnego wynagrodzenia lekarzy i lekarzy dentystów ze specjalizacją to trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, tymczasem projekt przewiduje dla tych osób współczynnik o ponad połowę niższy.

CZYTAJ WIĘCEJ

Minimalne zarobki w ochronie zdrowia: apel NRL do parlamentarzystów

Jakie pensje powinni dostawać lekarze i lekarze dentyści

 Samorząd lekarski wskazuje, że potrzebna jest  szybka ścieżka dojścia do oczekiwanych wzrostów minimalnego wynagradzania medyków na poziomie trzykrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia dla lekarzy i lekarzy dentystów specjalistów oraz 2,5-krotności dla lekarzy i lekarzy dentystów w trakcie specjalizacji, przy czym obecnie wynagrodzenie po specjalizacji nie powinno być niższe niż dwukrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.

CZYTAJ WIĘCEJ

Stomatologia: w MZ o wynagrodzeniach i wycenie punktowej świadczeń

Proponowane w projekcie współczynniki prowadzą do spłaszczania poziomu wynagradzania co sprawia, że różnice pomiędzy osobą kierującą zespołem pracowników medycznych – lekarzem, a pozostałymi osobami wykonującym inne zawody medyczne nie oddają różnicy w kwalifikacjach tych osób.

Z powodu coraz większej inflacji rozbieżność pomiędzy postulowanymi przez środowiska pracowników zawodów medycznych współczynnikami, a proponowanymi w projekcie ustawy będzie w praktyce jeszcze bardziej odczuwalna niż przewidywano w 2021 r. 

Stałe kształcenie wymaga stałych podwyżek

W opinii samorządu lekarskiego obowiązek przypisania pracowników do danej kategorii zaszeregowania sprawi, że pracodawcy mogą dążyć do przesuwania pracowników niebędących lekarzami do niższych kategorii zaszeregowania, obniżając wymagania dla danego stanowiska pracy. Tymczasem zaszeregowanie do danej kategorii wynagradzania powinno wynikać  z faktycznych kwalifikacji pracownika, a nie jedynie z kwalifikacji wymaganych na danym stanowisku przez pracodawcę.

Jak wskazuje NRL pracownicy medyczni mają obowiązek ciągłego doskonalenia zawodowego, aktualizacji i poszerzania swojej wiedzy fachowej, zatem w miarę rosnących kompetencji powinny też rosnąć pensje.

Projekt ustawy, jego uzasadnienie ani ocena skutków regulacji nie dają wyczerpującej odpowiedzi na pytanie o zapewnienie finansowania podmiotów leczniczych. Lakoniczne stwierdzenie, że źródłem sfinansowania wydatków poza budżetem państwa będzie Narodowy Fundusz Zdrowia nie daje odpowiedzi o szczegółowy sposób  finansowania takich wydatków, aby wprowadzane zmiany nie zostały przerzucone na podmioty lecznicze.

Więcej czytaj na stronie Naczelnej Izby Lekarskiej.