Lekarz dentysta, a tajemnica zawodowa:

- jedno z podstawowych praw pacjenta;

- warunek pozyskania przez lekarza zaufania ze strony chorego;

- jedna z najobszerniej skodyfikowanych zasad etycznych postępowania lekarskiego.

Tajemnica lekarska należy do względnych, a nie bezwzględnych praw etycznych.

Są sytuacje, w których milczenie lekarza dentysty zakwalifikować należałoby do kategorii występków (wykorzystywanie np. tajemnicy lekarskiej do ukrywania procederu defraudowania środków publicznego płatnika).

Są sytuacje, w których rozpowszechnianie informacji przez lekarza dentysty zakwalifikować należałoby do kategorii występków (wykorzystywanie np. wiedzy obwarowanej dochowaniem tajemnicy lekarskiej do sprzedaży danych pacjentów np. ubezpieczycielom, firmom handlującym preparatami do higieny jamy ustnej).

Zakres tajemnicy lekarskiej obejmuje wszystko, o czym lekarz dowiedział się w związku z wykonywaniem zawodu:

- w toku badania;

- w wyniku zawodowego (a nie towarzyskiego) kontaktu z chorym i jego najbliższym otoczeniem (informacje o sytuacji rodzinnej, kulturze, miejscu zamieszkania, sytuacji materialnej, obyczajowej).

Uwaga: w przypadku poznania prawdy w wyniku kontaktów towarzyskich lekarza nie obowiązuje zasada dochowania tajemnicy lekarskiej.

Tajemnica podzielona

Wiedzę na temat schorzenia pacjenta muszą posiadać nie tylko wszyscy lekarze dentyści uczestniczący w procesie leczenia, ale także personel pielęgniarski, pomocniczy (tylko w takim zakresie, jaki jest niezbędny do realizowania procedur medycznych).

Tajemnica lekarska obowiązuje cały personel medyczny, także ten nieuczestniczący bezpośrednio w diagnostyce i leczeniu. W związku z coraz większa złożonością procesów leczenia wiedzę o schorzeniach może posiąść także personel niemedyczny (operatorzy maszyn i urządzeń medycznych). On także powinien dochować tajemnicy lekarskiej, chociaż osoby takie nie składały stosownej przysięgi.

Zwolnienie od obowiązku zachowania tajemnicy

Sytuacje, w których może (nie musi) nastąpić zwolnienie z tajemnicy lekarskiej gdy:

- pacjent wyrazi na to zgodę (ale uwaga, pacjent może być niepoczytalny, może znajdować się pod wpływem środków odurzających lub działać w dużym stresie);

- o ile tak stanowią ustawy (badanie lekarskie zostało przeprowadzone na żądanie uprawnionych podmiotów, a więc prawo do wiedzy mają wyłącznie te podmioty np. sądy, prokuratura);

- zachodzi potrzeba przekazania niezbędnych informacji o pacjencie, związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych innemu lekarzowi lub uprawnionym osobom uczestniczącym w udzielaniu tych świadczeń;