Młody pacjent zgłosił się do jednego z oddziałów wojewódzkich NFZ z prośbą o sfinansowanie leczenia implantoprotetycznego, którego koszt, według przedstawionego kosztorysu, wynieść miał 59 300 zł. Pacjent uzasadnił wniosek faktem zdiagnozowania u niego przed 5 laty, wady wrodzonej polegającą na braku 7 zawiązków w szczęce oraz 11 w żuchwie zębów stałych. Liczne braki w uzębieniu powodowały u młodego mężczyzny problemy zdrowotne oraz społeczne. Zastosowane protezy zębowe, płytowe przy tak dużych brakach w uzębieniu nie spełniały oczekiwań.

Lekarz dentysta z uniwersyteckiej Poradni Protetyki i Implantologii Stomatologicznej zaproponował rozległe leczenie implantoprotetyczne, polegające na wykonaniu w pierwszej kolejności protez częściowych, ruchomych, natomiast w drugim etapie - wykonaniu uzupełnień stałych na implantach. Łącznie po usunięciu 6 zębów mlecznych zaplanowano wstawienie 13 implantów, a przy ich pomocy wykonanie stałych uzupełnień w postaci koron i mostów.

Do wniosku o sfinansowanie leczenia mężczyzna załączył zaświadczenie z Uniwersyteckiego Centrum Stomatologicznego, zaświadczenie lekarza pediatry, zaświadczenie lekarza dentysty, zaświadczenie ortodonty oraz zdjęcia pantomograficzne.

Dyrektor Oddziału Wojewódzkiego NFZ odmówił sfinansowania leczenia implantoprotetycznego, według przedstawionego kosztorysu.
NFZ wystąpił do konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie ortodoncji z pytaniem czy istnieje możliwość leczenia alternatywnego w ramach procedur gwarantowanych. W odpowiedzi uzyskał odpowiedź, że nie ma żadnej możliwości leczenia w ramach procedur gwarantowanych w Poradni Ortodontycznej UCS.

Konsultant wojewódzki w dziedzinie protetyki stomatologicznej wyjaśnił, iż "alternatywnym leczeniem w stosunku do zaplanowanego jest leczenie ruchomymi protezami akrylowymi z doginanymi klamrami". Takie leczenie pacjent otrzymał.

Konsultant dodał jednocześnie, że biorąc pod uwagę młody wiek pacjenta oraz warunki morfologiczne i czynnościowe szczęki i żuchwy, wynikające z istniejącej wady rozwojowej uzębienia - optymalną metodą rehabilitacji protetycznej jest zastosowanie protez stałych w postaci koron i mostów umocowanych na implantach dentystycznych".

Prezes NFZ w ogóle nie odniósł się do dokumentacji medycznej, zaleceń lekarskich oraz opinii konsultantów wojewódzkich. Poczynił jedynie wzmiankę o tym co zostało dołączone do wniosku skarżącego. Zlekceważył stanowiska konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie ortodoncji oraz konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie protetyki stomatologicznej.

Skoro jednak w koszyku świadczeń gwarantowanych nie przewidziane zostało leczenie implantoprotetyczne to prezes NFZ, jako organ administracji publicznej, działający na podstawie i w granicach prawa, zasadnie stwierdził brak prawa do świadczeń w zakresie leczenia implantoprotetycznego - uznał WSA w Warszawie.

Sygn. akt VI SA/Wa 2330/13