Stwierdzone schorzenia kręgosłupa przebiegają z okresami zaostrzeń i remisji objawów, wymagają dalszego leczenia i rehabilitacji w okresach zaostrzeń dolegliwości, ale mogą być leczone w ramach czasowej niezdolności do pracy. Przy aktualnym stopniu zaawansowania i nasileniu objawów nie powodują znaczącego trwałego upośledzenia funkcji organizmu.  Biegła wskazała, że mimo wykonywanej przez dentystkę pracy stomatologa rozpoznany u niej zespół cieśni nadgarstka oraz stwierdzone zmiany zwyrodnieniowe oraz cechy dyskopatii kręgosłupa bez istotnych objawów neurologicznych nie dają podstaw do uznania niezdolności do pracy, w tym brak niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową.

Ortopeda, podobnie jak biegła neurolog, rozpoznał u odwołującej dyskopatię kręgosłupa bez upośledzenia sprawności i bez objawów zespołu bólowego. Dentystka ma łagodną cieśń nadgarstka, a dyskopatia szyjnej (bez stenozy) tylko w niewielkim stopniu ogranicza ruchomość i to nie powoduje także jakiejkolwiek niezdolności do pracy. Zatem jest zdolna do pracy.

Kardiolog zaś ocenił, że istniejące u powódki od wielu lat nadciśnienie tętnicze jest dobrze kontrolowane za pomocą leków hipotensyjnych i nie doprowadziło do narządowych powikłań nadciśnienia. Układ krążenia jest wydolny, nie stwierdził zaburzeń rytmu, ani objawów niewydolności wieńcowej. 

I właśnie te opinie biegłych sądowych Sąd uznał za materiał kluczowy dla rozstrzygnięcia sprawy, gdyż dowody te pozwoliły na dokładne określenie zakresu dysfunkcji, jakie występują w stanie zdrowia dentystki.

Zdaniem Sądu są one wyczerpujące i pozwalają wydać orzeczenie - odwołanie, które dentystka złożyła od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jest niezasadne!

Co to znaczy być niezdolnym do pracy?
W rozpoznawanej sprawie spór pomiędzy stronami koncentrował się wokół kwestii, czy ubezpieczona jest niezdolna do pracy i czy niezdolność ta pozostaje w związku z chorobą zawodową. Ubezpieczona zatem powinna wykazać, że stwierdzona u niej w 2005 r. choroba zawodowa - w postaci zespołu cieśni nadgarstka prawego pochodzenia zawodowego - powoduje niezdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Sporządzone w niniejszej sprawie opinie główne i uzupełniające biegłych sądowych nie pozostawiają wątpliwości, co do tego, że ubezpieczona nie spełnia przesłanek wskazanych powyżej przepisów tj. nie jest osobą niezdolną do pracy na stanowisku lekarza-stomatologa - wyrokowali sędziowie.

W tych okolicznościach Sąd uznał stanowisko organu rentowego za prawidłowe. Dentystka bowiem nie spełnia wszystkich, wymaganych przepisami warunków przyznania jej dochodzonego świadczenia – nie jest niezdolna do pracy w związku z chorobą zawodową.

Sygn. akt VII U 233/18