- Najczęstsze choroby zawodowe lekarzy dentystów dotyczą schorzeń kończyn górnych i kręgosłupa (90 proc. rejestrowanych przypadków)
- Lekarz dentysta ma obowiązek zgłoszenia każdego podejrzenia występowania choroby zawodowej u pacjenta właściwemu państwowemu inspektorowi sanitarnemu i właściwemu okręgowemu inspektorowi pracy
- Stomatolog ma prawo i obowiązek oceniać u pacjentów występowanie czynników: rakotwórczych, biologicznych, chemicznych, alergenów
Najczęstsze dolegliwości występujące u lekarzy dentystów
Wśród dolegliwości, które najczęściej dotykają stomatologów wymienia się:
- zespół cieśni nadgarstka,
- tzw. łokieć tenisisty,
- łokieć golfisty,
- zespół bolesnego barku,
- boczne skrzywienie kręgosłupa,
- dyskopatię,
- zmiany zwyrodnieniowe stawów biodrowych,
- zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa.
Szanse na zminimalizowanie ryzyka wstąpienia choroby zawodowej
Tego typu zmiany chorobowe mogą być po części wynikiem predyspozycji genetycznych, ale największe zagrożenie wynika z powtarzanych latami ruchami w wymuszonej, nienaturalnej pozycji Siedzący tryb życia i pracy obniżają naturalną wydolność i funkcje organizmu. Ważnym elementem profilaktyki jest wprowadzenie ruchu uzupełniającego pracę z pacjentem.
Problemom – przynajmniej po części - mogą zapobiec:
- częsta zmiana pozycji ciała;
- wykonywanie ćwiczeń mobilizujących mięśnie przeciwstawne do przeciążanych;
- zmiana pozycji kręgosłupa w celu odciążenia jego stawów oraz mięśni;
- rozciąganie mięśni;
- systematyczne (1-2 razy w tygodniu po 30-45 minut) pływanie lub ćwiczenie w wodzie;
- wykonywanie ćwiczeń, które wspomagają kręgosłup (joga, pilates, nordic walking);
- spacery;
- jazda na rowerze;
- regularny sen (odpowiedni wypoczynek w nocy zapewnią odpowiednio dobrana poduszka (wyprofilowana, z opcją „pamięci” oraz wielowarstwowy materac).
Lekarz dentysta rozpoznaje chorobę zawodową u pacjenta
Jeśli chodzi o choroby zawodowe, to obowiązki dentysty w głównej mierze dotyczą pacjentów. Otóż okazuje się, że dentysta powinien dbać o stan zdrowia swój, ale oczywiście także pacjentów.
Obowiązek taki wynika z art. 235 par. 2 Kodeku pracy (Dz. U. z 2009 r. nr 99, poz. 825). Czytamy w nim, że:
lekarz dentysta, który podczas wykonywania zawodu powziął podejrzenie występowania u pacjenta choroby zawodowej, jest obowiązany niezwłocznie zgłosić właściwemu państwowemu inspektorowi sanitarnemu i właściwemu okręgowemu inspektorowi pracy każdy taki przypadek.
Na co lekarz dentysta powinien zwracać uwagę przy stawianiu tezy o chorobie zawodowej? Czynniki, o których mówią przepisy w większości przypadków nie mogą być ocenione przez lekarzy dentystów, dlatego ci - jak dotychczas - tylko w wyjątkowych sytuacjach zgłaszają przypadki podejrzeń występowania choroby zawodowej.
Są to, wywołujące chorobę zawodową:
- czynniki chemiczne i fizyczne (rodzaj czynnika, wartość stężeń lub natężeń i średni czas narażenia zawodowego);
- czynniki biologiczne (rodzaj czynnika, ustalenie kontaktu, okresu utajenia oraz stwierdzenie mechanizmu działania lub drogi szerzenia się czynnika, bez konieczności określenia stężenia tego czynnika);
- czynniki o działaniu uczulającym - alergeny (rodzaj czynnika i stwierdzenie kontaktu z takim czynnikiem w czasie pracy, jeżeli występował on w środowisku pracy, narzędziach pracy, surowcach, półproduktach lub gotowych wyrobach, bez konieczności określania stężenia tego czynnika);
- czynniki o działaniu rakotwórczym (substancje chemiczne, ich mieszaniny, czynniki lub procesy technologiczne o działaniu rakotwórczym lub mutagennym), na pierwotną lokalizację nowotworu i okres latencji;
- sposób wykonywania pracy (określenie stopnia obciążenia wysiłkiem fizycznym oraz chronometraż czynności, które mogą powodować nadmierne obciążenie odpowiednich narządów lub układów organizmu ludzkiego).
Komentarze