• Prof. Maria Szpringer-Nodzak związana od początku z Polikliniką Stomatologiczną dla Dzieci w Warszawie
  • Prof. Maria Szpringer-Nodzak prowadziła współpracę naukową m.in. z Uniwersytetem Karolinska w Sztokholmie i Uniwersytetem w Lund
  • Prof. Maria Szpringer-Nodzak jest autorką i współautorką ok. 200 publikacji 

Prof. Maria Szpringer-Nodzak: podwaliny pod stomatologię dziecięcą 

Zadaniem zespołu z Polikliniki Stomatologicznej dla Dzieci było nie tylko leczenie młodych pacjentów, ale też opracowanie programu nauczania nowego przedmiotu dla studentów stomatologii i wypracowanie nowoczesnych metod leczniczych. 

Prof. Maria Szpringer-Nodzak od 1980 do 1999 r. kierowała Zakładem Stomatologii Dziecięcej Instytutu Stomatologii Akademii Medycznej. W latach 1995-1999 pełniła także funkcję dyrektora Instytutu Stomatologii.

Profesor przez 20 lat współpracowała z Oddziałem Niemowlęcym Centrum Zdrowia Dziecka. Badała mechanizm wyrzynania się poszczególnych zębów mlecznych u dzieci z opóźnionym ząbkowaniem,  badała obecność wapnia, fosforu i 25-OH witaminy D w surowicy krwi.

Prof. Maria Szpringer-Nodzak: współpraca międzynarodowa  

Prof. Maria Szpringer-Nodzak prowadziła też współpracę naukową z Uniwersytetem Karolinska w Sztokholmie i Uniwersytetem w Lund, m.in. z zakresu leczenia chorób miazgi w zębach dziecięcych.

Do kooperacji z partnerami ze Szwecji włączyła Klinikę Pediatrii, Skaz Krwotocznych i Chorób Krwi AM. Część wyników badań opisana została w podręcznikach „Stomatologia wieku rozwojowego” oraz „Hemofilia u dzieci”.

Prof. Maria Szpringer-Nodzak: publikacje 

Pod jej kierownictwem uczonej zostały opracowane i wydane m.in. podręczniki:
„Jak dbać o zęby dziecka”,
„Wszystko o zębach twego dziecka”,
- skrypty dla studentów, m.in. „Materiały do ćwiczeń z pedodoncji” (pięć wydań),
„Fizjologia Narządu Żucia”,
- podręcznik „Stomatologia Wieku Rozwojowego” (kilka wydań).

Prof. Maria Szpringer-Nodzak jest autorką i współautorką ok. 200 publikacji, kilkunastu podręczników akademickich, monografii i skryptów, promotorem 12 prac doktorskich, recenzentem ok. 60 prac doktorskich i habilitacyjnych. Nauczała stomatologii wiele pokoleń studentów.

Zmarła odznaczona została m.in.: Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Nagrodą Bengt Magnussona (przyznaną przez Międzynarodowe Towarzystwo Stomatologii Dziecięcej).