Oboje naukowcy związani są z Wydziałem Lekarsko-Stomatologicznym Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu.

Prof. Hanna Gerber: lekarz medycyny i lekarz dentysta, absolwentka Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Specjalista chirurgii szczękowo-twarzowej. W 1994 r. otrzymała stopień dr nauk med., a w 2010 r. dr. hab. n. med. Zatrudniona od 1987 r. w Katedrze i Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Od 2011 r. - kierownik Katedry i Kliniki Chirurgii Szczękowo-Twarzowej UM we Wrocławiu. Jest autorem ok. stu prac publikowanych w recenzowanych czasopismach naukowych.

Prof. Mieszko Więckiewicz jest jednym z najmłodszych, jeśli nie najmłodszym, profesorem tytularnym w Polsce. Mieszko Więckiewicz, kierownik Katedry i Zakładu Stomatologii Doświadczalnej jest laureatem wielu indywidualnych nagród i wyróżnień, autorem jednej z „najszybszych” habilitacji na UM we Wrocławiu, jeden z pierwszych lekarzy dentystów - stypendystów ministra nauki i szkolnictwa wyższego.

Pierwsze badania i publikacje prof. Mieszka Więckiewicza związane były z działalnością w kołach naukowych, przy Zakładzie Implantoprotetyki i Zaburzeń Czynnościowych Układu Stomatognatycznego oraz przy Katedrze i Zakładzie Ortopedii Szczękowej i Ortodoncji UM we Wrocławiu.

Początkowo był asystentem w Zakładzie Materiałoznawstwa Stomatologicznego Katedry i Zakładu Protetyki Stomatologicznej, stypendystą realizującym prace badawcze w Katedrze Protetyki Stomatologicznej Uniwersytetu Technicznego w Dreźnie.

Uczestniczył w badaniach w zakresie polimerów mających zastosowanie w rehabilitacji narządu żucia,

Zajmował się badaniami w zakresie pokrywania żelem chitosanowym polimetakrylanu metylu, z którego wykonuje się ruchome protezy zębowe (protezę pokrytą żelem chitosanowym można wykorzystać do leczenia stomatopatii protetycznych bądź do hamowania krwawienia po zabiegach chirurgicznych oraz jako nośnik do przenoszenia różnych substancji leczniczych).

Naukowiec zajmuje się także zaburzeniami skroniowo-żuchwowymi. Problemy te łączą się ze stosunkowo nową specjalnością, jaką jest medycyną snu (wiele patologii w zakresie układu stomatognatycznego wynika z zaburzonej funkcji neuromięśniowej właśnie w czasie snu).